Άδωνι Γεωργιάδη, συγχωρεμένος!

Πόσο συγκινητικό να σκύβεις ταπεινά το κεφάλι, να χαμηλώνεις τα μάτια και να ζητάς συγγνώμη για «κάτι» που μέχρι λίγο καιρό ήσουν διαπρύσιος υποστηρικτής του;

Πόση μεγαθυμία κρύβει (ακόμα) μια υπαναχώρηση σε όσα πριν πρέσβευες και διέδιδες και πουλούσες με ένταση και φλέβες εν εκρήξη και φωνή στεντόρεια σαν ζαρζαβατικά σε λαϊκή αγορά;

Πόσης σοφίας απόσταγμα σε οδηγεί, παραμονές εκλογικών μαχών, στην θεία αυτή πράξη της μετάνοιας και της εξιλέωσης, για όλα όσα κατά καιρούς αμέσως, εμμέσως και ποικιλοτρόπως υπερασπιζόσουν;

Άδωνι Γεωργιάδη, μπράβο σου!

Με ένα tweet έκαψες τα βιβλία του Πλεύρη, έκαψες τις συνειδήσεις που χρόνια διαμόρφωνες, έδωσες το αντίδοτο στο δηλητήριο που έχυνες με ηδονή στα μυαλά που συνέπλεαν πλάι σου, ακολουθώντας την τρικυμισμένη σκέψη σου.

Όπως τότε, που κατακεραύνωνες τον Σαμαρά και τις πράξεις της «ντροπής της δεξιάς» Νέας Δημοκρατίας, όπως τότε που αποκαλούσες «μωρό» και με «πολιτική σκέψη νηπίου» εκείνον που άφηνε να εννοηθεί πως τον ΛΑ.ΟΣ θα εγκαταλείψεις και με τη Ν.Δ θα εναγκαλιστείς.

Τότε Αδωνι Γεωργιάδη δεν ζήτησες όμως συγγνώμη. Γιατί;

Τι ήταν αυτό που τώρα σε οδήγησε ως άλλον Σαούλ, να μετατραπείς σε «Παύλο» και από πολέμιος του Σιωνισμού να γονατίσεις ευλαβικά στο πληκτρολόγιό σου και να ζητήσεις συγχώρεση;   

Η θεία φώτιση;

Η (ευπώλητη) αρχαιολατρία σου, Άδωνι Γεωργιάδη και ο «Αγών της Αληθείας» σε ποιον βωμό θυσιάστηκαν; 

Ποιες απόψεις τελικώς εκφράζουν περισσότερο τον ρήτορα (πολιτικό) οι πρώτες ή οι τελευταίες του;

Πόσες συγγνώμες και για πόσα λάθη, να περιμένουμε ακόμη Άδωνι Γεωργιάδη;

Από εμάς, συγχωρεμένος!