Μια κίνηση σκακιού στην Κυπριακή ΑΟΖ

Η δήλωση ήταν αναµενόµενη, όχι τόσο δριµεία όσο ίσως περιµέναµε, µήτε αγνοήθηκαν αυτές οι ενέργειες. Ακόµη µια ένδειξη πως η διαµάχη και οι διαφορές ΗΠΑ - Τουρκίας µοιάζουν περισσότερο µε παρτίδα σκάκι παρά προαναγγελία θερµών επεισοδίων.

Γενικά στην Ανατολική Μεσόγειο είµαστε ακόµη στα τεσταρίσµατα. Καθώς ένα «διαζύγιο» του Ερντογάν µε τον Τραµπ αποκλείεται από τους σώφρονες, τα γύρω κράτη παίρνουν τα µέτρα τους. Η Χαµάς, για παράδειγµα, αφού ένιωσε την ισχύ της ισραηλινής αντίδρασης, έσπευσε να ζητήσει ανακωχή. Με άλλα λόγια, τσέκαρε πως ο αντίπαλός της ήταν έτοιµος και δεν αιφνιδιάστηκε. Παρόµοια οι Τούρκοι δεν θα επιχειρήσουν καµία γεώτρηση αν έχουν κατά νου να τα βρουν µε την Αµέρικα. Αλλά καθώς δοκιµάζονται έτσι και πλήθος χώρες που δεν αναφέρονται καν στα ανακοινωθέντα, το τεφτεράκι (η ο αυτόµατος µετρητής) καταγράφει το καθετί. Μερικές γραµµές προστέθηκαν. Αλλά µήτε µια σελίδα δεν έχει γεµίσει ακόµη.

Η τακτική των Τούρκων δεν διαφέρει από την παραδοσιακή τους µέθοδο: τυπικό ανατολίτικο παζάρι. Ζητούν τα πάντα, έχοντας χαράξει τα όρια πέρα από τα οποία θα είναι ευχαριστηµένοι. Οι δηλώσεις τους παραµένουν θεωρητικά εµπρηστικές, αλλά µόνο για το Ισραήλ οξύνθηκαν, ήτοι προς µια χώρα που δεν τρελάθηκαν να παρέµβουν δυναµικά. Ορθώς η Κύπρος ανακινεί το δίκαιο της θαλάσσης και υπόσχεται παρεµβάσεις στη διεθνή κοινότητα. Στο σκάκι υπάρχουν και κινήσεις φορσέ.

Χωρίς να αποκλείεται κάποια «στραβή» που θα άλλαζε το σκηνικό, η κατάσταση ελέγχεται από όλους, που µοιάζει να παίζουν ντόµινο και όχι σκάκι. Και ο κεντρικός ρόλος της χώρας µας είναι απολύτως ουσιώδης, αν και οι τριβές περιορίζονται προσώρας σε δηλώσεις και στις αεροπορικές εµπλοκές. Νοµίζω (αλλά αυτό πρέπει να είναι κοινή πεποίθηση) πως αυτή η παρτίδα θα κρατήσει πολύ µεγάλο διάστηµα. Αν και δεν υπάρχουν ακόµη διαµορφωµένοι στρατηγικοί στόχοι και τα µέτωπα που έχουν ανοίξει έχουν όλα προβλεφθεί, ας σηµειώνουµε το καθετί ώσπου να απειληθεί κάποιος µε ένα µατ.