Ο απόηχος των μέτρων της κυβέρνησης

Αλλά αυτό που µε εντυπωσίασε όντως ήταν πως πρωθυπουργός και υπουργοί στο Ζάππειο ασχολήθηκαν µε το πλαίσιο, µε τη γενική εικόνα. Και αυτό ήταν µεν συµβατό επειδή παραδοσιακή τακτική της κυβέρνησης ήταν να εξηγεί (ίσως και προς τον εαυτό της) τα πάντα µέσω ενός δοµηµένου πλέγµατος πεποιθήσεων και αξιών. Ο χρόνος θα δείξει εάν αυτές οι αρχές που παρουσιάστηκαν είναι προσχηµατικές ή ειλικρινείς – προεκλογική περίοδο διανύουµε και δεν υπάρχει κάτι µεµπτό σε αυτά στον νεοέλληνα οπαδό.

Ωστόσο αυτή η δοµή υπερέβαινε τον προεκλογικό ορίζοντα. Από τον κ. Δραγασάκη επισηµάνθηκε πως η κυβέρνηση έχει βάλει µπρος ένα αναπτυξιακό σχέδιο που θα ορίζει πράξεις και διαδικασίες έως το 2029. Του κ. Τσακαλώτου η προσπάθεια ήταν να εκµηδενίσει τις διαδόσεις για την απόφαση της υπερφορολόγησης (η λέξη δεν ακούστηκε µήτε άπαξ) και την ερµήνευσε ως απόφαση ανατροπής του κλίµατος που σχηµατίστηκε µετά το Eurogroup της Μάλτας του 2017, δηλαδή ως επιχείρηση µε αρχή, µέση και τέλος.

Του πρωθυπουργού η οµιλία και οι απαντήσεις, πάντως, περιείχαν µέτρα και συνεχή ερµηνεία τους, µέσω µιας περιγραφής των κινήτρων κάθε ελάφρυνσης. Ο κύριος στόχος έµοιαζε να είναι η άρση κάθε σκέψης πως πρόκειται για προεκλογικά µέτρα αλλά και η πεποίθηση πως µας περιβάλλουν «Συµµαχίες» που ευνοούν αυτές τις κινήσεις. Εδωσε µάλιστα και ένα στίγµα που µπορεί να γίνει την επαύριο βάση για προεκλογική καµπάνια: η Ευρώπη του µονεταρισµού και της λιτότητας, για την αντιµετώπιση της κρίσης, έχει τώρα έναν τρίτο δρόµο, τον ελληνικό, για να διαχειρίζεται κρίσεις. Η υποψηφιότητα Βέµπερ είναι επικίνδυνη και θα βλάψει το κοινωνικό κράτος. Ακούστηκε επίσης πως υπάρχει αξιοπιστία που αποκτήθηκε µε τον νέο τρόπο εκτίµησης της κρίσης. Τα θεωρητικά ακούστηκαν προς το τέλος ως ερµηνείες, ενώ αναγγέλθηκαν µέτρα έως και για τη χρήση του 2021.

Οι ερωτήσεις που τέθηκαν ήταν διευκρινιστικές και το κλίµα δεν οξύνθηκε. Αρα οι αντιδράσεις που θα υπάρξουν από αύριο δεν θα έχουν πολύ παραγωγικό χρόνο έως την 26η Μαΐου.