Παρούσα η Μέρκελ

Θα διεκδικήσει η Μέρκελ ανώτατο ευρωπαϊκό αξίωµα, και πιο συγκεκριµένα την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συµβουλίου, διαδεχόµενη τον Τουσκ; Ενα είναι βέβαιο: Η καγκελάριος µόνη της έθεσε το ζήτηµα σε συνέντευξή της, µε την επισήµανση ότι αισθάνεται την ευθύνη που έχει -µαζί µε άλλους- για το µέλλον της Ευρώπης.

Λίγες ώρες αργότερα η δήλωσή της ότι µετά το τέλος της θητείας της στην καγκελαρία το 2021 δεν θα ενδιαφερθεί για κανένα ευρωπαϊκό αξίωµα άφησε το θέµα ανοιχτό. Το ερώτηµα που τίθεται δεν είναι τι θα πράξει η καγκελάριος µετά το 2021, αλλά αν τους επόµενους µήνες συντρέξουν στη Γερµανία και την ΕΕ οι προϋποθέσεις για µετακίνησή της από το Βερολίνο στις Βρυξέλλες. Υπό το φως των παραπάνω εξελίξεων αξιολογείται, εκ των πραγµάτων, µε µεγαλύτερη βαρύτητα η δήλωση Γιούνκερ τον περασµένο µήνα ότι η Μέρκελ είναι ένα πολύτιµο έργο τέχνης που έχει τα εχέγγυα να διεκδικήσει µια ηγετική θέση στην ΕΕ.

Παρότι κάθε σχετική συζήτηση είναι πρόωρη πριν από την ετυµηγορία των ευρωεκλογών και τη µετεκλογική διαµόρφωση των νέων ενδοευρωπαϊκών ισορροπιών και συσχετισµών, η ευρωπαϊκή έξοδος της Μέρκελ από την καγκελαρία θα µπορούσε να αναδειχθεί σε σταθεροποιητική επιλογή και για τη Γερµανία και για την ΕΕ. Καθοριστικός για τις εξελίξεις θα είναι ο παράγων της διατήρησης της πρωτοβουλίας κινήσεων από την καγκελάριο.

Είναι προφανές ότι άλλη βαρύτητα και αξιοπιστία θα έχει µια πολιτική πρωτοβουλία της Μέρκελ προς την κατεύθυνση της υπέρβασης του σηµερινού ευρωπαϊκού αδιεξόδου µετά τις ευρωεκλογές και άλλη στην περίπτωση που µια αποχώρηση των Σοσιαλδηµοκρατών από την κυβέρνηση υποχρεώσει την καγκελάριο σε πρόωρη απόσυρση. Τούτων λεχθέντων, είναι βέβαιο ότι υπάρχει φωτιά πίσω από τον καπνό για το µέλλον της Μέρκελ, καθώς η δήλωση και η ανασκευή της θυµίζουν τη γνωστή ελληνική φόρµουλα «πρώτοι το δηµοσιεύσαµε, πρώτοι το διαψεύδουµε»!