Υποσχέσεις ενόψει κάλπης

Το χριστουγεννοπασχαλιάτικο δώρο βόλεψε τόσες τρύπες ώστε µε κατέλαβε διάθεση πλεονεξίας. Εσπευσα λοιπόν να προτείνω µέσω Facebook: «∆εν γίνεται αντί για 13η να πάρουµε 120 συντάξεις, κι ας γίνουν οι δόσεις 13;».

Οχι ότι περιφρονώ τις 120 δόσεις, επί των οποίων βασίζω το µέλλον του έθνους και εµού προσωπικώς, αλλά αν εισπράξουµε 120 συντάξεις µαζεµένες, θα τα καταφέρουµε και µε 13 µόνον δόσεις. Εξάλλου, είτε µε 120 συντάξεις και 13 δόσεις είτε µε 13 συντάξεις και 120 δόσεις, τα χρήµατα θα επιστρέψουν τελικώς στο κράτος.

∆υστυχώς, ακολούθησε σιωπή από κυβερνητικής πλευράς. Ο µόνος που ανταποκρίθηκε στην πρότασή µου ήταν ο καλύτερος στιχουργός µετά τον Σουρή, ο Νέστωρ Μ., ο οποίος έγραψε: «Μπερδεύτηκες, Ευάγγελε, µα σε καταλαβαίνω, αν γίνει τέτοια ρύθµιση, στο λέω, φτου και βγαίνω!».

Εννοώντας ότι θα αφυπηρετήσει, εάν πρόκειται να δίδονται 120 συντάξεις τον χρόνο. Εσπευσα να απαντήσω: «Ουδεµία επήλθε σύγχυση· πλην όµως οι συντάξεις δεν επαρκούν οι δώδεκα, µα αν πολλαπλασιάσεις τη σύνταξη επί έναν αριθµό καλύτερη θα γίνει.

Θα φτάνει στο γερόντιο να τρώει και να πίνει. Γι’ αυτό σκέπτοµαι, Νέστορα, αν τάχα εκλεγώ και το ΑΕΠ αυξάνεται µε έναν ρυθµό γοργό, αµέσως κάθε σύνταξη να δεκαπλασιάσω τον κάθε ψηφοφόρο µου να εντυπωσιάσω. Η αύξηση όµως θα δοθεί µόνον στους ψηφοφόρους µου. Οι άλλοι θα ψοφήσουνε από τους πολλούς τους φόρους µου».

Στη διακήρυξή µου ο Νέστωρ Μ. απάντησε ως εξής: «Να εκλεγείς, Ευάγγελε, σου εύχοµαι ολοψύχως κι από καρδούλες και “ουάου” να σου γεµίσει ο τοίχος! Μ’ αρέσεις όπως σκέφτεσαι και λέω να σε ψηφίσω εν όψει της προοπτικής κάποτε να πλουτίσω, να βγω κι εγώ στη σύνταξη... Μα πότε θα την πάρω; Και ποιον θα δω πρωτύτερα, το εφάπαξ ή τον Χάρο;».

Σπεύδω να απαντήσω: «Αµέσως µόλις εκλεγώ, και το δηλώνω άπαξ, θα σου ’ρθει µία σύνταξη κι ένα καλό εφάπαξ. ∆ώσ’ µου εσύ την ψήφο σου κι εγώ θα τα βολέψω λίγο από εδώ, λίγο από εκεί, κάτι θα βρω να κλέψω».

Ταύτα, κυρίες και κύριοι, δικός σας παραµένω· και ολονών την ψήφο σας την Κυριακή προσµένω.