Τα νέα ήθη, τα... διπολικά

Οσοι εξεπλάγησαν µε τη χθεσινή δήλωση του Αρη Σπηλιωτόπουλου, ότι δεν τον αφήνει αδιάφορο το κάλεσµα που έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ για τη συστράτευση δυνάµεων ενάντια στην άνοδο της ακροδεξιάς, µάλλον δεν έχουν ακόµη εµπεδώσει τι εστί «νέος διπολισµός». Τον όρο εισήγαγε επισήµως στην πολιτική ζωή το 2016 ο Αλέξης Τσίπρας, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τη συνταγµατική αναθεώρηση.

Μάλιστα ο Κυριάκος Μητσοτάκης -από τη δική του οπτική- έχει περιγράψει κάτι ανάλογο για τη Νέα ∆ηµοκρατία. Ο «νέος διπολισµός» δεν είναι κάτι ιστορικά καινούργιο και έχει πολλές οµοιότητες µε αυτό που στην Αριστερά ονοµάζουν «µέτωπο» και στη ∆εξιά «παράταξη». Με απλά λόγια: Η ηγεµονική πολιτική δύναµη (αυτή δηλαδή που έχει τη µεγαλύτερη απήχηση) έχει την ευθύνη να διαλέξει και να θέσει τους ελάχιστους πολιτικούς όρους. Γύρω από αυτούς «πολώνεται» ένα µέρος του πολιτικού φάσµατος, εφόσον συµφωνεί µε αυτό το «ελάχιστο κοινό πολλαπλάσιο» όπως λέγαµε και στην πρακτική αριθµητική

Προφανώς, η επιλογή που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ για το ποιο θα είναι αυτό το «ελάχιστο» βάζει τις διαχωριστικές γραµµές σε διαφορετικό σηµείο από αυτό που ήταν µέχρι τα προηγούµενα χρόνια γνωστό. Ετσι, λοιπόν, πολιτικοί όπως ο Αρης Σπηλιωτόπουλος µπορούν να βρεθούν κοντά σε αυτό το όριο. Ακόµη και να το ξεπεράσουν. Φυσικά, δεν είναι λίγοι αυτοί που σχετίζουν τις δηλώσεις του πρώην υπουργού της κυβέρνησης Καραµανλή µε τις πικρίες που έχει από την ηγεσία της Ν∆. Τις έχει άλλωστε εκφράσει δηµόσια, εστιάζοντας στο γεγονός ότι δεν είναι υποψήφιος.

Επίσης, στο ότι πληροφορήθηκε αναρµοδίως την υποψηφιότητα του Κ. Μπακογιάννη στην Αθήνα. Παρ’ όλα αυτά, δεν µπορούµε παρά να παραδεχθούµε ότι ο Α. Σπηλιωτόπουλος δεν είναι το µόνο δείγµα «κίνησης» και «ρευστότητας» στο πολιτικό σκηνικό. Τουναντίον. Οι µετακινήσεις δίνουν και παίρνουν. Και όταν ένα φαινόµενο γενικεύεται, δεν µπορείς να το εξηγείς µόνο µε προσωπικούς όρους. Πολλή κουβέντα γίνεται και για το αν αυτή η δήλωση Σπηλιωτόπουλου σηµαίνει ότι «έληξαν» οι προσπάθειες για τη δηµιουργία ενός κεντροδεξιού σχηµατισµού. Στις οποίες άλλωστε είχε ακουστεί το όνοµά του. Αυτό θα µας το πει -πιστεύω- το (πολύ) άµεσο µέλλον.