Ο ιατροκαπιταλισµός χτυπά πριν την κάλπη

Το ζήτηµα δεν είναι αν «τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και εργαστήρια, τα οποία εξυπηρετούν πάνω από το 95% των ασφαλισµένων του ΕΟΠΥΥ, καταρρέουν», όπως δηλώνουν οι ιδιοκτήτες τους. ∆εν υπάρχει αµφιβολία ότι για να κλείνουν τις πόρτες τους και να διώχνουν πελάτες, έχουν σοβαρό πρόβληµα.

Το ζήτηµα είναι ο χρόνος στον οποίο το κάνουν. Γιατί, µε άλλα λόγια, δεν έκλεισαν τον προηγούµενο µήνα και κλείνουν τρεις µέρες πριν από τις εκλογές; Προφανώς, οι ιατροκαπιταλιστές πιστεύουν ότι στον συγκεκριµένο χρόνο η πίεσή τους θα είναι πιο αποτελεσµατική, διότι δεν θα είναι απλώς άρνηση παροχής υπηρεσιών. Θα είναι καθαρά πολιτική πίεση. 

Τι σηµαίνει πολιτική πίεση; Σηµαίνει ότι οι ιδιοκτήτες των κέντρων έκαναν τον εξής συλλογισµό:

ΠΡΩΤΟΝ: Οτι οι υπουργοί θα σκεφτούν πως, αν οι ασφαλισµένοι -όλοι µας δηλαδή πάµε και βρούµε τα διαγνωστικά κέντρα και εργαστήρια κλειστά, αν ταλαιπωρηθούµε και µείνουµε χωρίς εξετάσεις, τότε θα ψηφίσουµε άλλο κόµµα από αυτό που θα ψηφίζαµε αρχικά, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ. Και εν όψει του ενδεχοµένου να χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφους, οι υπουργοί θα αποφασίσουν να υποχωρήσουν στις αξιώσεις των ιδιοκτητών των διαγνωστικών κέντρων και εργαστηρίων. Τουτέστιν, οι υπουργοί θα βγούνε µία ή δύο µέρες πριν από τις εκλογές και θα πούνε «εντάξει παιδιά, 20% αύξηση», ώστε να ικανοποιήσουν τους ιδιοκτήτες και εκείνοι να ανοίξουν τα κέντρα και εµείς ο λαουτζίκος θα µπουκάρουµε, βρίζοντας την κυβέρνηση που δεν το έκανε από την αρχή, αν ήταν να το κάνει, και περίµενε να προηγηθεί η ταλαιπωρία µας, για να υποχωρήσει στις απειλές του ιατροκαπιταλισµού.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Αν πάλι οι υπουργοί σκεφτούν ότι µια κυβέρνηση, η οποιαδήποτε κυβέρνηση, δεν µπορεί να υποκύψει σε αυτόν και σε κάθε άλλο εκβιασµό, διότι τότε θα έπαυε να είναι κυβέρνηση και θα γινόταν έρµαιο στα χέρια των ιατροκαπιταλιστών, τότε να τιµωρηθούν µε την απώλεια ψήφων, αφού το έξαλλο από την ταλαιπωρία κοινό θα λησµονήσει κάθε άλλο κριτήριο και θα προσέλθει στις κάλπες τιµωρό για να ψηφίσει σύσσωµο τη Νέα ∆ηµοκρατία, που, αν δεν απατώµαι, καθιέρωσε το clawback το 2013. Αν η απόφαση του ιατροκαπιταλισµού να ταλαιπωρήσει το κοινό προεκλογικά στηρίζεται σε τέτοιες παιδαριώδεις σκέψεις, ίσως ο λόγος που τα µαγαζιά τους πέφτουν έξω να µην είναι µόνον οι τιµολογήσεις.