Υποψήφιοι με περιεχόμενο;

Εκλογές έρχονται: περιφερειακές, δημοτικές, ευρωεκλογές. Η δημοκρατία στη χώρα γιορτάζει - μαζί και οι πολίτες. Και όλοι εμείς καλούμαστε να ανταποκριθούμε αναλόγως. Όχι αδιαφορώντας, αλλά μετέχοντας. Ασκώντας καθήκον και απολαμβάνοντας δικαίωμα συνάμα. Στη συμμετοχή εστιάζει και η προεκλογική καμπάνια των κομμάτων. Αρμόζει... Ωστόσο, εάν κανείς ξεπεράσει το συγκεκριμένο στάδιο και επιλέξει την κάλπη αντί για την παραλία, ας το «ψάξει» λίγο παραπάνω.

«Όποιος έχει το αξίωμα του στρατηγού, παρότι δεν διετέλεσε στρατιώτης, οδηγεί τους άνδρες του σαν σφάγια στον εχθρό» έγραφε ο Μένανδρος. Άραγε, όποιος υπήρξε δήμαρχος, περιφερειάρχης, βουλευτής, ενώ δεν διετέλεσε κάτι άλλο συναφές ή αρμόζον, πού οδήγησε τους συμπολίτες του;

Μια πρώτη και απλή, πιστεύω, αναγωγική καθολίκευση των ζητημάτων που επισημάνθηκαν μας οδηγεί στην απαραίτητη πείρα σαν μια πρώτη και απόλυτη αναγκαία έννοια για την άσκηση αποτελεσματικής πολιτικής – η εμπειρία της απειρίας και αν υπήρξε επώδυνη...

Φυσικά, η πείρα μόνο δεν φτάνει. Άλλωστε, οποιοσδήποτε άπειρος δεν προξενεί με την απειρία του κατ’ ανάγκην δεινά στους συνανθρώπους του. Πιο βαθιά και πιο αναγκαία συνθήκη είναι η υπευθυνότητα.

Το πεπειραμένο άτομο, όπου και αν κινείται ή εκδηλώνεται, πλεονεκτεί από πλευράς ψυχολογίας, έχει μια σιγουριά, διαθέτει μια αυτοβεβαίωση. Και τη στιγμή της δράσης, ως εκ τούτου, έχει ηρεμία, ενδεχομένως και αυτοσυγκέντρωση. Από την άλλη, η υπευθυνότητα, το αίσθημα της ευθύνης, είναι ηθικό προτέρημα, είναι ανθρώπινη αρετή. Σαν τέτοια πρέπει να καλλιεργείται από το άτομο.

Εν προκειμένω, ο πληθωρισμός υποψηφίων που παρατηρείται δείχνει ότι ζητούν την προτίμησή μας άτομα και πεπειραμένα και, συγχρόνως, υπεύθυνα; Γεννούν αισιοδοξία; Και ποιος δεν είναι υποψήφιος σε αυτές τις εκλογές... Μπορεί, όμως; Πού θα οδηγήσει τους συμπολίτες του εφόσον εκλεγεί. «Και η κουτσή Μαρία κατεβαίνει φέτος στα ψηφοδέλτια» λέει με χιούμορ ο κόσμος.

Προτού ψηφίσουμε, λοιπόν, ας κάνουμε την έρευνά μας. Ας αναζητήσουμε τα βιογραφικά των υποψηφίων, ας τους ακούσουμε όπου μπορούμε και, κατόπιν, ας ψηφίσουμε αυτούς που θα ασχοληθούν με το Μεταναστευτικό, τις κοινές ευρωπαϊκές πολιτικές, τον ευρωσκεπτικισμό, τα απορρίμματα, τα πεζοδρόμια, τις παιδικές χαρές, αν θέλετε... Διότι τόσο η Τοπική Αυτοδιοίκηση όσο και η Ευρωβουλή ούτε σκαλοπάτι είναι ούτε αστεία υπόθεση.