Κι όμως! Ευρωβουλή με Βελόπουλο και όχι με Γραμματικάκη

Οι Ευρωεκλογές τελείωσαν, τα αποτελέσματα βγήκαν, μαζί με τις διαπιστώσεις και τα συμπεράσματα. Ο καθένας, βέβαια, ερμηνεύει τα παραπάνω βάσει των όσων αντιλαμβάνεται, των όσων πρεσβεύει.

Όμως, δεν χρειάζεται να έχεις περγαμηνές στο πολιτικό ρεπορτάζ για να καταλήξεις στο συμπέρασμα πως ηχηρά ονόματα από τα ψηφοδέλτια των κομμάτων δεν κατόρθωσαν να κερδίσουν μια θέση στην επόμενη Ευρωβουλή ή ότι κάποιοι άλλοι -που ούτε το φανταζόσουν- θα γίνουν ευρωβουλευτές.

Δύο τέτοιες περιπτώσεις αποτελούν ο Κυριάκος Βελόπουλος με την «Ελληνική Λύση» και ο Γιώργος Γραμματικάκης από το Ποτάμι.

Ο Κυριάκος Βελόπουλος αποτελεί την έκπληξη των ευρωεκλογών επειδή, ακριβώς, είναι ο Κυριάκος Βελόπουλος που ήδη γνωρίζουμε: εκείνος που δηλώνει άλλοτε αρχηγός κόμματος και άλλοτε σωτήρας, που έχει διατελέσει τηλεπωλητής ακόμη και… επιστολών του Ιησού, έχει διαφημίσει θαυματουργές κρέμες από το Άγιο Όρος, φάρμακα, ζαρζαβατικά και είναι  και επιχειρηματίας. Ιδρύοντας το κόμμα του «Ελληνική Λύση»,  το 2019, ένα πολιτικό μόρφωμα που στηρίζεται σε μέλη και θέσεις που κάποτε υποστήριζε  το ΛΑ.Ο.Σ. και που αργότερα έγιναν κτήμα του νεοναζιστικού κόμματος της Χρυσής Αυγής, ο Βελόπουλος, έχοντας περάσει κι από τους ΑΝΕΛ, θα στρογγυλοκάθεται στα έδρανα της ευρωβουλής ως υπερπατριώτης, εθνικιστής και υπερασπιστής του «Ελλάς-Ελλήνων-Χριστιανών».

Από την άλλη, ο Γιώργος Γραμματικάκης δεν θα βρεθεί στην επόμενη σύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ναι. Ο φυσικός, πανεπιστημιακός καθηγητής, πρώην πρύτανης και συγγραφέας, αυτή η προσωπικότητα, δεν εξελέγη. Αυτό το μυαλό που έγραψε, ανάμεσα στα άλλα, τα «Κοσμογραφήματα», την «Αυτοβιογραφία του φωτός», την «Κόμη της Βερενίκης» και μας έκανε καλύτερους ανθρώπους, δεν θα συνομιλεί με συναδέλφους του από άλλες χώρες και δεν θα μοιράζεται το όραμά του για μια ενωμένη Ευρώπη, την ίδια στιγμή που θα το κάνει -αλείφοντάς τους με την κρέμα του Υιού του Θεού- ο Βελόπουλος.  

Ο Βίσμαρκ αναγόρευσε την πολιτική σε τέχνη, με την περίφημη φράση του: «Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού». Ο Γιώργος Γραμματικάκης, έχει γράψει ότι «η Τέχνη -από τη φύση της- είναι η συνεχής αναζήτηση του ανέφικτου, του ανέκφραστου, του υπερβατικού, του οραματικού». Όπως είναι και η πολιτική μόνο που, κάποιες φορές, οι υπερβάσεις που κυοφορεί βγάζουν στη γέννα ανέκφραστα, ακροδεξιά εκτρώματα, νόθα τέκνα του παραλογισμού: ευρωβουλευτής ο εν λόγω Βελόπουλος και όχι ο Γραμματικάκης, ένας αστρολάβος του ουρανού και της ζωής μας.

Μιλήστε μου λίγο για τον σοφό ελληνικό λαό και τις πράξεις του, να δω κάτι που θέλω…