Επιστροφή στον δικοµµατισµό

Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στο δίπολο ΣΥΡΙΖΑ-Νέα ∆ηµοκρατία. ∆εν χωρά καµία αµφισβήτηση επ’ αυτού, τα αποτελέσµατα σε ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές εκλογές ήταν σαφέστατα. Ο ελληνικός λαός καταδίκασε µε τρόπο ρητό και κατηγορηµατικό την πολιτική που ακολούθησε η κυβέρνηση την τελευταία τετραετία. Μόνο που η καταδίκη της συγκεκριµένης πολιτικής εκφράστηκε µε έναν εντελώς αντιφατικό τρόπο. Με την υπερψήφιση, δηλαδή, ενός κόµµατος που σε στρατηγικό επίπεδο εκφράζει την προ ηµερών καταδικασθείσα πολιτική. Η Νέα ∆ηµοκρατία σε συνεργασία µε το ΠΑΣΟΚ εφάρµοσαν µέτρα που όµοιά τους δεν είχε ξαναζήσει η ελληνική κοινωνία.

Αυτός ήταν, άλλωστε, και ο λόγος που ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στη διακυβέρνηση της χώρας. Στη δυναµική επιστροφή της Ν∆ έπαιξε ρόλο η διάψευση των προσδοκιών που καλλιεργήθηκαν το 2015. Ο πήχης τοποθετήθηκε πολύ ψηλά και το κυβερνών κόµµα δεν κατάφερε να τον περάσει. Ακόµα ένα στοιχείο που θα πρέπει να λάβουµε υπόψη µας πριν βγάλουµε οριστικά -και ενδεχοµένως βιαστικά- συµπεράσµατα είναι ο «άνεµος» της συντήρησης που «πνέει» σε ολόκληρο τον κόσµο. Από τις ΗΠΑ του Τραµπ ως την Ευρώπη της Λεπέν και του Σαλβίνι και ως τη Βραζιλία του Μπολσονάρο.

Σε εγχώριο επίπεδο, µεγάλη ευθύνη για τη συντηρητικοποίηση της κοινωνίας φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ. Στη διαχείριση της οικονοµίας, ταύτισε την Αριστερά µε τα µνηµόνια. Στις διεθνείς σχέσεις, σφιχταγκαλιάστηκε µε την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ. «Τέκνο» αυτού του εναγκαλισµού αποτελεί και η Συµφωνία των Πρεσπών, που έγινε αντικείµενο εκµετάλλευσης από τη ∆εξιά και την ακροδεξιά – από εθνικιστική και µικροπολιτική σκοπιά και όχι από αντίθεση στη διεύρυνση της Βορειοατλαντικής Συµµαχίας.

Η «αποτυχία» όµως του ΣΥΡΙΖΑ σε συνδυασµό µε τα κέρδη της Ν∆ φαίνεται ότι στην πραγµατικότητα οδηγεί στην ανασύσταση της προ µνηµονίων κυβερνητικής εναλλαγής. Ο ένας αποκόµισε τα οφέλη από την κυβερνητική φθορά, ενώ ο άλλος σταθεροποιείται ως ο ένας εκ των δύο πυλώνων της πολιτικής ζωής. Οι δυο τους θα µπουν στην κούρσα των βουλευτικών εκλογών ως οι ισχυροί παίχτες -ασχέτως του αντικειµενικού πλεονεκτήµατος της Πειραιώς-, οριστικοποιώντας την επιστροφή της χώρας στον δικοµµατισµό...