Το αφήγηµα της καµένης γης

Κι έτσι ξαφνικά οι Βρυξέλλες εγείρουν ζήτηµα απολύσεων στον δηµόσιο τοµέα. Η τελευταία φορά που εκδηλώθηκε απαίτηση των «δανειστών» από την Ελλάδα για δραµατικές µειώσεις στον αριθµό των δηµοσίων υπαλλήλων ήταν το 2014 όταν η τότε πανίσχυρη τρόικα, µε τον «Mr blue eyes» στα ντουζένια του, ζητούσε απολύσεις 15.000 εργαζοµένων από την κυβέρνηση Σαµαρά. Ηταν ένα από τα θέµατα που κράτησαν την περίφηµη πέµπτη αξιολόγηση ορθάνοιχτη µέχρι και τις εκλογές του Γενάρη του 2015, µε τον ΣΥΡΙΖΑ να αναλαµβάνει τη διακυβέρνηση της χώρας. Τότε λοιπόν, ως διά µαγείας, κι ενώ οι εταίροι µας έδειξαν µε το καληµέρα τα κοφτερά δόντια τους στην κυβέρνηση Τσίπρα, το θέµα «απολύσεις δηµοσίων υπαλλήλων» αποσύρθηκε σιωπηρά. ∆εν ήταν ότι ο Βαρουφάκης κατάφερε και πέτυχε σε κάποια διαπραγµάτευση την εξαφάνισή του. Οι θεσµοί προτίµησαν να προκαλέσουν ασφυξία στη χώρα µε άλλες µεθόδους. Ως εκ τούτου µε το αίτηµα των απολύσεων στο ∆ηµόσιο να έχει µείνει αποθηκευµένο στο ipad του Κοστέλο, ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να πετύχει στη διαπραγµάτευση την επαναφορά του 1:1, δηλαδή την πρόσληψη ενός υπαλλήλου για καθεµία αποχώρηση στο Δηµόσιο. Την ίδια στιγµή η Νέα Δηµοκρατία ακόµη και τώρα εξακολουθεί να επιµένει στην αναλογία 1:5, δηλαδή µόνο µία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις.

Ακόµη δεν έχει διασαφηνιστεί για ποιους λόγους οι Βρυξέλλες που δεν αντέδρασαν στα µέτρα ανακούφισης του Μαΐου ακονίζουν τα δόντια τους παραµονές εκλογών στην Ελλάδα. Εύλογα θα µπορούσε κανείς να εικάσει πως µετρώντας τα αποτελέσµατα των ευρωεκλογών εκτιµούν ότι η ΝΔ έχει µεγαλύτερες πιθανότητες να κερδίσει και στις 7 Ιουλίου. Οι υποδείξεις των σκληρών Βρυξελλών στρώνουν ωστόσο το έδαφος πάνω στο οποίο το κόµµα του κ. Μητσοτάκη µπορεί να «χτίσει» το αφήγηµα της καµένης γης. ∆ηλαδή; Να υποστηρίξει πως η κατάσταση της οικονοµίας δεν είναι καθόλου καλή, εποµένως οι υποσχέσεις που δίνονται από τη ΝΔ προεκλογικώς για φοροµειώσεις και άλλα µέτρα θα µπορούσαν και να περιµένουν. Οµως η πραγµατικότητα είναι άλλη. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ χάσει τις εκλογές, έχει εξασφαλίσει για την επόµενη κυβέρνηση µία «προίκα» 25-30 δισ. ευρώ, το περίφηµο µαξιλάρι ασφαλείας, που δίνει τη δυνατότητα στη χώρα να σταθεί στα πόδια της για τα επόµενα χρόνια ακόµη κι αν αστάθµητοι παράγοντες αποτρέψουν την έξοδό της στις αγορές για δανεισµό. Ολες οι άλλες θεωρίες περί «καµένης γης» και «σπασµένων του ΣΥΡΙΖΑ» ακούγονται περισσότερο ως προσχήµατα για νέα µέτρα