Τροχαία δυστυχήματα: Πολιτική ζωής

Πριν από λίγες ηµέρες συµπληρώθηκαν 26 χρόνια από το τροχαίο στον αυτοκινητόδροµο που συνδέει τη Νυρεµβέργη µε το Μόναχο, στο οποίο κόπηκε τραγικά και αναπάντεχα το νήµα της ζωής του χαρισµατικού Κροάτη µπασκετµπολίστα Ντράζεν Πέτροβιτς. Παρακολουθώντας ένα συγκλονιστικό αφιέρωµα στην πορεία του αξέχαστου «Μότσαρτ των παρκέ» µε σχετική αµηχανία, άρχισα να αναζητώ στην αρχή κάποια στοιχεία για το τι απέγιναν οι άλλες δύο επιβαίνουσες στο όχηµα κατά το δυστύχηµα και ύστερα στατιστικά στοιχεία για τα ατυχήµατα στην Ευρώπη, οι δρόµοι της οποίας θεωρούνται από τους ασφαλέστερους στον κόσµο.

Θα σταθώ στο ότι τουλάχιστον όσον αφορά τους αρµόδιους αξιωµατούχους στην ΕΕ είναι συνοµολογούµενη η ανάγκη «η οδική ασφάλεια να βρίσκεται στην κορυφή της ευρωπαϊκής πολιτικής ατζέντας και το θέµα να συγκεντρώνει όλο και µεγαλύτερη πολιτική προσοχή». Το γεγονός ότι το 2017 ο αριθµός των θανάτων από τροχαία ατυχήµατα σε όλη την ΕΕ µειώθηκε κατά 2% σε 25.300, ή 49 θανάτους ανά εκατοµµύριο κατοίκων, µπορεί να αφήνει περιθώριο για µια αµυδρή ελπίδα, αλλά συνολικά οι αριθµοί είναι ανησυχητικοί. Πολιτικός στόχος της ΕΕ «είναι να µειωθεί κατά το ήµισυ ο αριθµός των θανάτων από τροχαία µεταξύ 2010 και 2020 σε περίπου 16.000».

Το ρεκόρ θυµάτων στον δρόµο το κατέχει η Ρουµανία και ακολουθεί η Βουλγαρία. Στη χώρα µας ο «φόρος αίµατος» από τροχαία υπακούει σε ένα πολυπαραγοντικό σύστηµα έλλειψης οδικής παιδείας και παραµένει υψηλός. Αλλαγή σε σχέση µε παλαιότερα ή τουλάχιστον µε την εικόνα που µπορεί θεωρητικά να είχαµε για τα θανατηφόρα τροχαία είναι ότι τα περισσότερα δυστυχήµατα σηµειώνονται σε κατοικηµένες αστικές περιοχές και όχι στις εθνικές οδούς και στο επαρχιακό δίκτυο. Μάλιστα, σε αντίθεση µε ό,τι συνέβη στην υπόλοιπη Ευρώπη, στη χώρα µας το 2017 καταγράφηκε µικρή αύξηση του αριθµού των θυµάτων στην άσφαλτο σε σχέση µε το 2016. Αντιστρόφως ανάλογα, εξίσου σηµαντικό είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει καταγράψει σηµαντική βελτίωση ως προς την οδική ασφάλεια µεταξύ 2010 και 2018, µε µείωση του συνολικού αριθµού των θανάτων σε τροχαία κατά 45%.

Η πολιτική της οδικής ασφάλειας είναι κατά τη γνώµη µου πολιτική ζωής και όποια κριτική διαδροµή και αν ακολουθήσει κανείς, η βελτίωση των δεδοµένων πρέπει να είναι... µονόδροµος