Αριστερά και πατριωτικά

«Πίσω από τις γραµµές» της τρέχουσας συγκυρίας αυτό ήρθε να υπογραµµίσει η ανακοίνωση του ΠΡΑΤΤΩ και του Νίκου Κοτζιά για προσωρινή -όπως λέει- απόσυρση από τις εκλογικές διαδικασίες. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών µέσω της ανακοίνωσης του ΠΡΑΤΤΩ µας καλεί στις εκλογές να ψηφίσουµε «δηµοκρατικά, πατριωτικά, προοδευτικά και αριστερά», µια ψήφο από την οποία κάθε άλλο παρά αποκλείει τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού υπερασπίζεται πολλά από τα πεπραγµένα του.

Από την άλλη, όµως, δεν συµβάλλει και στη µετωπική λογική ενάντια στη Ν∆ που έχει το κυβερνών κόµµα. Οσο για το ίδιο το ΠΡΑΤΤΩ, ουσιαστικά θα µπει σε διαδικασίες ανασύνταξης, µε ορόσηµο όχι αυτές, αλλά τις επόµενες εκλογές. Που αν δεν ανατραπούν ριζικά τα δεδοµένα, θα γίνουν, θυµίζουµε, χωρίς το σύστηµα της ενίσχυσης του πρώτου κόµµατος µε 50 έδρες. ∆εν έχω τη παραµικρή αµφιβολία ότι θα ερµηνευθεί µε πολλούς τρόπους και από διαφορετικές αφετηρίες αυτή η ανακοίνωση. Πολύ λογικά κάποιοι θα µιλήσουν για πικρίες λόγω του τρόπου εξόδου του Νίκου Κοτζιά από την κυβέρνηση, κάποιοι άλλοι για διαφωνίες σχετικά µε τη συµµετοχή στα ψηφοδέλτια. ∆εν θα λείψουν και εκείνοι που θα αναφερθούν στην εξάντληση του «κεφαλαίου Κοτζιά» µετά τη Συµφωνία των Πρεσπών.

Η Κίνηση του Νίκου Κοτζιά δηλώνει πως ο ΣΥΡΙΖΑ «απέρριψε ουσιαστικά όλες τις προτάσεις υποψηφιοτήτων του ΠΡΑΤΤΩ, σε αυτές ασφαλώς και δεν συµπεριλαµβανόταν ο πρόεδρός του». Αυτή είναι σίγουρα µια σηµαντική πτυχή της υπόθεσης. Το ερώτηµα, όµως, γιατί έφτασαν έως εκεί τα πράγµατα παραµένει. Ιδίως από τη στιγµή που κανείς δεν αποτιµά πως στις πρόσφατες ευρωεκλογές το βαρύτερο τίµηµα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η Συµφωνία των Πρεσπών. Η παρακαταθήκη δηλαδή του Ν. Κοτζιά. Επίσης -σε επίπεδο προγραµµατικών θέσεων- δεν φαίνεται να συντρέχουν λόγοι ώστε η Κίνηση του Νίκου Κοτζιά να αποτελεί εµπόδιο στην τακτική του ΣΥΡΙΖΑ για την Προοδευτική Συµµαχία.

Σε προσωπικό επίπεδο, βέβαια, τα πράγµατα ίσως αλλάζουν. Επειδή όµως οι πιο ολοκληρωµένες προσεγγίσεις είναι οι πολιτικές, µάλλον πρέπει να αναζητήσουµε τα αίτια των εξελίξεων αυτών στον «νέο διπολισµό» που διαµορφώνεται. Αυτό που όλα δείχνουν ότι θα υπογραµµιστεί από το µεγάλο -συγκριτικά- ποσοστό που θα λάβουν τα δύο µεγαλύτερα κόµµατα. Στις νέες συνθήκες ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητά νέους δρόµους και συµµάχους. Από την άλλη, όµως, το ίδιο µπορεί να κάνουν ο Νίκος Κοτζιάς και το ΠΡΑΤΤΩ.