Κύπρος: Ο «Αττίλας» είναι πάντα εκεί

Η τοποθέτηση του Κύπριου Προέδρου µπορεί να ακούγεται υπερβολική. Οµως σε καµία περίπτωση δεν αποτυπώνει πλήρως την πραγµατικότητα. ∆ιότι ο «Αττίλας» βρίσκεται µονίµως στην Κύπρο, εδώ και 45 ολόκληρα χρόνια. ∆εν έφυγε ποτέ για να επιστρέψει τώρα. Τον θυµίζουν καθηµερινά ο Πενταδάκτυλος, η Πράσινη Γραµµή, το «φάντασµα» της Αµµοχώστου. Τον θυµίζει η µοναδική διχοτοµηµένη πρωτεύουσα της Ευρώπης, το φυλάκιο της οδού Λήδρας.

Οµως ο «Αττίλας» δεν βρίσκεται εκεί από µόνος του. Η παρουσία του στην Κύπρο έχει το ελεύθερο και τη σφραγίδα του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Χωρίς τους «µεγάλους συµµάχους», δεν θα είχε πατήσει ποτέ το πόδι του στο νησί. Εκείνοι του το επέτρεψαν το 1974, σε συνεργασία µε τη χούντα της Αθήνας και τους Κύπριους συνεργάτες της. Χωρίς την ανοχή και τη βοήθειά τους θα είχε αναγκαστεί να αποχωρήσει. Η σύµµαχος στο ΝΑΤΟ γειτονική χώρα είναι αυτή που καθηµερινά αναφέρεται σε «γκρίζες» ζώνες στο Αιγαίο, προκαλώντας επεισόδια και ανθρώπινες απώλειες στον ουρανό και στη θάλασσα.

Και πώς αντιδρά η Βορειοατλαντική Συµµαχία σε όλα αυτά; ∆εν αναγνωρίζει σύνορα στο Αιγαίο, καθώς το θεωρεί «ενιαίο επιχειρησιακό χώρο». Σήµερα, την ώρα που η επιθετικότητα της Τουρκίας οξύνεται, κυβέρνηση και αξιωµατική αντιπολίτευση αναδεικνύουν τους «µεγάλους συµµάχους» σε εγγυητές της οµαλότητας και της ειρήνης στην περιοχή. Εκείνους που χαϊδεύουν την Τουρκία σε κάθε της κίνηση. Εκείνους που -ουσιαστικά- προωθούν εδώ και χρόνια «λύσεις» για την οριστική διχοτόµηση της Κύπρου. ∆ιότι λύσεις τύπου «Σχεδίου Ανάν» σηµαίνουν ξεκάθαρα διχοτόµηση. Στην πραγµατικότητα, αυτό που φαίνεται να τους ενδιαφέρει είναι η «σταθερότητα» στην περιοχή. Τα κυριαρχικά δικαιώµατα του κυπριακού λαού (Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων) λίγο τους ενδιαφέρουν.

Σύµφωνα µε τα δικά τους σχέδια, η «σταθερότητα» µπορεί να επιτευχθεί µε τη συνεκµετάλλευση των κοιτασµάτων υδρογονανθράκων – µε τη συµµετοχή, ασφαλώς, των δικών τους εταιρειών. Ιδιο µοντέλο «λύσης» µε την Ανατολική Μεσόγειο θα αναζητηθεί στο µέλλον και για το Αιγαίο – σε περίπτωση που βρεθούν και εκεί ενεργειακά κοιτάσµατα. Αποτελεί, άλλωστε, γι’ αυτούς απλώς έναν «κοινό επιχειρησιακό χώρο». Οι εξελίξεις στην περιοχή κάθε άλλο παρά ευοίωνες φαντάζουν. Ειδικά από τη στιγµή που εµπλέκονται οι «µεγάλοι µας σύµµαχοι» – που µόνο ρόλο εγγυητή της ειρήνης και της ασφάλειας δεν µπορούν να διεκδικήσουν. Σήµερα, περισσότερο από ποτέ, χρειάζεται επαγρύπνηση. Για να αποτραπούν τέτοιου είδους σχεδιασµοί και για να ζήσουν οι λαοί της Ελλάδας, της Κύπρου και της Τουρκίας ειρηνικά.