Ευχάριστα τα πανηγύρια, αλλά συχνά θολώνουν την κρίση, επιτρέποντας σε ευσεβείς πόθους να πλασάρονται ως ενυπόστατες πολιτικές εκτιμήσεις. Και εντάξει, εάν είσαι κεμαλιστής ή (φιλο)Κούρδος ή ακόμη και εθνικιστής (από τους κοσμικούς) σήμερα στην Τουρκία, έχεις προφανώς κάθε λόγο να πανηγυρίζεις τη νίκη του Ιμάμογλου. Οι εκτός Τουρκίας, ωστόσο, θα ήταν φρόνιμο να κρατούν μικρό καλάθι, ειδικά σε χώρες όπως είναι η Ελλάδα που έχουν βρεθεί πολλάκις στο στόχαστρο δυτικόστροφων κεμαλιστών. Ένα reality check, λοιπόν, για όσους έσπευσαν να πανηγυρίσουν: Όχι, η νίκη του κεμαλιστή Εκρέμ Ιμάμογλου στην Κων/πολη δεν σηματοδοτεί το τέλος της κυριαρχίας του Ερντογάν. Είναι ακόμη πρόωρο να υποστηρίξει κανείς κάτι τέτοιο. Οι επόμενες εκλογές στην Τουρκία αναμένονται το επετειακό 2023 και, προς το παρόν, σενάρια για πρόωρες δεν υπάρχουν. Όχι, το αρνητικό για τον Ερντογάν αποτέλεσμα δεν συνεπάγεται την αποκατάσταση της τουρκικής δημοκρατίας… ως φιλελεύθερης δημοκρατίας. Οι εξουσίες στη χώρα έχουν πια συγκεντρωθεί σε λίγα χέρια και οι θεσμοί παραμένουν ελεγχόμενοι. Όχι, ο θρίαμβος της Κυριακής δεν συνεπάγεται αυτομάτως και την ανάδυση ενός νέου πολιτικού αστέρα, έτοιμου να ανατρέψει τα πάντα στο δρόμο προς τις προεδρικές του 2023. Ούτε, φυσικά, μια αλλαγή ρότας από την πλευρά της Τουρκίας σε Κύπρο και Αιγαίο. Ο 49χρονος Ιμάμογλου δεν είναι σήμερα κυρίαρχος ούτε καν μέσα στο κόμμα του, ένα κόμμα το οποίο έχει ζήσει σοβαρές εσωτερικές κρίσεις τα τελευταία χρόνια, Όσοι τον παρακολούθησαν στην τηλεμαχία ενάντια στον Γιλντιρίμ δεν εντυπωσιάστηκαν. Η αντίθεση στον Ερντογάν είναι που ώθησε μια κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων στις αγκάλες του υποψηφίου του CHP, και όχι το αυτόφωτο του τελευταίου. Όσο για τη διαφορά των 9,2 μονάδων, εκείνη ουσιαστικά οφείλεται στην απόφαση-αυτογκόλ του Ερντογάν να οδηγήσει την Κων/πολη σε επαναληπτικές εκλογές. Εάν το AKP είχε αποδεχτεί την ήττα στις 31 Μαρτίου, ο Ιμάμογλου θα είχε πάρει μεν την Πόλη αλλά στο νήμα, με διαφορά 0,16%. Η σαρωτική εκλογή του ενδέχεται τώρα να ξυπνήσει ακόμη και σενάρια «ανατροπής» του Ερντογάν στα μυαλά πολλών εντός και εκτός Τουρκίας. Για κακή μας τύχη, ωστόσο, ο Ιμάμογλου προέρχεται από ένα κόμμα το οποίο επιμένει να κατηγορεί τον Ερντογάν ως… μειοδότη στο μέτωπο των ελληνοτουρκικών.