Αν-ασφάλειες και αοριστολογίες

Η αρχή έγινε µε την 7ήµερη εργασία του Κυριάκου Μητσοτάκη, που µετά την κατακραυγή µεταλλάχθηκε σε 7ήµερη λειτουργία, χωρίς να εξηγηθεί για ποιον λόγο ειπώθηκε κάτι τέτοιο εφόσον ήδη προβλέπεται 7ήµερη λειτουργία επιχειρήσεων. Στη συνέχεια ήρθε η διαµαρτυρία ενός επιχειρηµατία ότι το Σ∆ΟΕ τον έχει τρελάνει στους ελέγχους µε την απάντηση Μητσοτάκη ότι «εγώ, να ξέρεις, δεν στέλνω (σ.σ.: το Σ∆ΟΕ) και το κράτος δεν πρέπει να στέλνει, αλλά πρέπει να δείχνει µια µεγάλη κατανόηση απέναντι στους επαγγελµατίες που δραστηριοποιούνται µε πολύ αυξηµένο κόστος».

Τελευταία και πιο επικίνδυνη αοριστολογία, ο τρόπος που η κυβέρνηση της Ν∆ θέλει να αλλάξει το Ασφαλιστικό, εισάγοντας σύστηµα τριών πυλώνων, εκ των οποίων ο πρώτος µόνο θα είναι κρατικός και µε βάση το αναδιανεµητικό σύστηµα, ο δεύτερος θα έχει βάση το κεφαλαιοποιητικό σύστηµα και ο ασφαλισµένος θα µπορεί να επιλέξει µεταξύ κρατικού ή ιδιωτικού φορέα, ενώ ο τρίτος θα είναι αυστηρώς ιδιωτικός και προαιρετικός.

Ωραία όλα αυτά, αλλά πώς ακριβώς θα τα εφαρµόσει ο ποιητής στην πράξη δεν µας είπε. ∆ικαίως βάφτισαν τις προθέσεις του «Ασφαλιστικό Πινοσέτ» – η δικτατορία του Πινοσέτ στη Χιλή έδωσε την ασφάλιση σε ιδιωτικές ασφαλιστικές και απέτυχε. Οπως εξήγησε σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ ο καθηγητής της Παντείου, Σάββας Ροµπόλης, «η πρόταση της Ν∆ σηµαίνει ότι θέλει να πάρει την επικουρική ασφάλιση και να την πάει στις ιδιωτικές εταιρείες. Είναι υπονοµευτικό και επικίνδυνο, γιατί αν φύγουν κάποιοι, δεν θα µπορεί να στηριχθεί το δηµόσιο σύστηµα».

Επιπλέον, ο Πάνος Σκουρλέτης επεσήµανε: «Αν βάλεις στην επικουρική ασφάλιση τους ιδιώτες και πάψει να είναι υποχρεωτική και πεις (στον ασφαλισµένο) ότι µπορεί να διαλέξει είτε ιδιώτη, είτε το κράτος ή πολύ χειρότερα, σε σπρώχνει υποχρεωτικά στους ιδιώτες, τότε ουσιαστικά ανακόπτεις τη διαδικασία ανατροφοδότησης µε νέους ασφαλισµένους». Ολα αυτά τα αόριστα µε φοβίζουν. Γιατί αν και δουλεύω σχεδόν 35 χρόνια, δεν ξέρω αν θα υπάρχει αύριο σύνταξη, ενώ ήδη το δικό µας επικουρικό ταµείο Ε∆ΟΕΑΠ κινδυνεύει, καθώς ορισµένοι εργοδότες δεν θέλουν να πληρώνουν την εισφορά του 2% που θεσπίστηκε υπέρ της στήριξης του Τύπου και των ανθρώπων της ενηµέρωσης. Κατά τα άλλα θα τα βρει µια χαρά ο εργαζόµενος µε τον εργοδότη, µην ανησυχείτε.