Γρηγόρης Λιονής στο Έθνος: Ο Φρίντμαν και οι φόροι

Αν κάποιος έτυχε να βρεθεί στα µέσα του περασµένου ∆εκέµβρη στη Sham Sui Po, µια απ’ τις φτωχές γειτονιές του Χονγκ Κονγκ, θα έβλεπε εκατοντάδες ή χιλιάδες ανθρώπους, µε µια φρενίτιδα ενθουσιασµού, να κυνηγάνε λεφτά που έπεφταν απ’ τον ουρανό. ∆υστυχώς όµως η «βροχή χρηµάτων» διήρκεσε ελάχιστα. Ηταν ένα -οµολογουµένως αρκετά επιτυχηµένοδιαφηµιστικό τρικ. Στην πραγµατικότητα, τα λεφτά δεν πέφτουν απ’ τον ουρανό. Ο,τι κερδίζει ο ένας, πρέπει αναγκαστικά να το χάσει κάποιος άλλος. ∆εν υπάρχει δωρεάν γεύµα, για να θυµηθούµε την έκφραση που καθιέρωσε ο νεοφιλελεύθερος οικονοµολόγος Friedman. Η απλή αριθµητική µπορεί, εύκολα, να φωτίσει τι θα γίνει την επόµενη µέρα των εκλογών.

Οι δηµοσιονοµικές δεσµεύσεις που έχει η χώρα για τα επόµενα χρόνια είναι δεδοµένες, και δεσµεύουν απόλυτα τόσο τη Ν∆ όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ. Το 3ο µνηµόνιο προβλέπει πρωτογενή πλεονάσµατα του κρατικού προϋπολογισµού ύψους 3,5% του ΑΕΠ µέχρι το 2022 και πλεονάσµατα ύψους 2,2% του ΑΕΠ για τα επόµενα 40 χρόνια, ενώ στο ίδιο ακριβώς αποτέλεσµα για το πλεόνασµα καταλήγουν και οι γενικές δεσµεύσεις της χώρας απ’ τη συνθήκη λειτουργίας της ΕΕ και το Σύµφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Την ίδια στιγµή, ΣΥΡΙΖΑ και Ν∆ διαγκωνίζονται για το ποιος θα φέρει µεγαλύτερες φοροαπαλλαγές για το µεγάλο κεφάλαιο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ µιλάει για αύξηση στο 150% των αποσβέσεων για το µεγάλο κεφάλαιο, ενώ η Ν∆, ανάλογα µε την κατηγορία δαπανών, προβλέπει από 130% έως 200% αποσβέσεις, δηλαδή για κάθε 100 ευρώ ονοµαστικές δαπάνες -η υπερτιµολόγηση δίνει και παίρνει εδώ…- του µεγάλου κεφαλαίου, το φορολογητέο εισόδηµα των επιχειρήσεων θα µειώνεται κατά 150 ευρώ. Ν∆ και ΣΥΡΙΖΑ µιλούν επιπλέον για νέες µειώσεις των φορολογικών συντελεστών των επιχειρήσεων, για νέα επενδυτικά κίνητρα που πρέπει να δοθούν στο µεγάλο κεφάλαιο, για ελαττωµένες ασφαλιστικές εισφορές της εργοδοσίας κι άλλα πολλά... Και εδώ έρχεται ο Friedman... Αν µειωθεί, όπως διακαώς επιθυµούν Ν∆ και ΣΥΡΙΖΑ, και άλλο η ήδη ισχνή φορολογική επιβάρυνση των µεγάλων επιχειρήσεων, κάποιος θα πληρώσει το µάρµαρο… Ποιος άραγε;

Η απάντηση είναι προφανής. Την επόµενη µέρα η µείωση της φορολογίας του µεγάλου κεφαλαίου, που προβάλλεται ως το κατεξοχήν αναπτυξιακό µέτρο, θα φέρει νέα φορολογικά βάρη στους εργαζόµενους. Και το παράδειγµα των φόρων γενικεύεται εύκολα. Τα κέρδη του κεφαλαίου, η ανάπτυξη της Ν∆ και του ΣΥΡΙΖΑ, απαιτούν φθηνή εργατική δύναµη. Η ανάπτυξή τους δεν είναι και δεν µπορεί να είναι φιλολαϊκή. Η επίθεση του κεφαλαίου στα δικαιώµατά µας δεν έχει τελειωµό, και απ’ την 8η Ιούλη θα κλιµακωθεί. Απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου, µονόδροµος είναι να οργανώσουµε την αντεπίθεσή µας, να αντισταθούµε, να οργανώσουµε την πάλη ανατροπής αυτής της κατάστασης. Μονόδροµος είναι η ισχυροποίηση του ΚΚΕ.

Ο Γρηγόρης Λιονής είναι υποψήφιος βουλευτής Λακωνίας του ΚΚΕ