Φρέσκο πρόσωπο πίσω από τη σκόνη

Σενάρια επί σεναρίων είδαν το φως της δηµοσιότητας για το πρόσωπο ή καλύτερα τα (πολλά) πρόσωπα που επρόκειτο να στηρίξει το Μέγαρο Μαξίµου στη µάχη για τη διεκδίκηση του δήµου της Αθήνας απέναντι στις υποψηφιότητες Μπακογιάννη και Γερουλάνου. Τι έκαναν το Μαξίµου και η Κουµουνδούρου όσο διάφοροι πρόθυµοι «προσωποποιούσαν» σχόλιο που φέρεται να έκανε ο πρωθυπουργός για τον προτεινόµενο υποψήφιο τού τύπου «θα είναι κάποιος που δεν ξέρει να χάνει»; Μα απλώς απολάµβαναν τη σεναριολογία, αφήνοντας ονόµατα και πρόσωπα να καίγονται... Η αλήθεια είναι πως σε άµεσο χρόνο ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να αποφασίσει ποιος θα είναι ο εκλεκτός ή η εκλεκτή που θα υποστηρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ στον δρόµο προς την πλατεία Κοτζιά. Και κυρίως ποια θα είναι τα χαρακτηριστικά του. Αν θα ήθελε λοιπόν κανείς να ερµηνεύσει τον χρησµό Τσίπρα για την υποψηφιότητα στον µεγάλο δήµο της χώρας, πρέπει να σταθεί στο ότι θα είναι ένα πρόσωπο που δεν θα κατέβει απλώς για να δώσει έναν αξιοπρεπή αγώνα, αλλά για να κερδίσει. Εδώ λοιπόν αρχίζουν τα δύσκολα. Ο σηµερινός πρωθυπουργός έχει δείξει ότι δεν υποτιµά καθόλου τη σηµασία των αυτοδιοικητικών εκλογών. Ο ίδιος άλλωστε εµφανίστηκε στην κεντρική πολιτική σκηνή στις εκλογές του 2006, όταν αποτέλεσε την επιλογή του Συνασπισµού για τον δήµο της Αθήνας. Ο Τσίπρας, γνωστός µέχρι τότε κυρίως στον στενό κοµµατικό πυρήνα της Κουµουνδούρου, κατάφερε να κερδίσει τις εντυπώσεις και να εξασφαλίσει διψήφιο ποσοστό για το κόµµα του. Αρα δεν θα παίξει µε τον δήµο της Αθήνας, ούτε θα πάει µόνο για µια καλή καταγραφή. Το έδειξε το 2014 µε την υποψηφιότητα Σακελλαρίδη, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε συναντήσει ακόµη τα έδρανα της εξουσίας. Για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και µε βάση τις αποφάσεις των κοµµατικών του οργάνων, το καλύτερο σενάριο θα ήταν να υποστηριχθεί µια υποψηφιότητα που έχει ερείσµατα στον χώρο της Σοσιαλδηµοκρατίας και της Κεντροαριστεράς. Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Η έλλειψη ορατότητας θα οδηγήσει σε ένα φρέσκο πρόσωπο µε χαρακτηριστικά Τσίπρα...