ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ σε νέο τοπίo: Οι προκλήσεις της επόµενης µέρας

Με τα κόμματα να έχουν εξαντλήσει και τα τελευταία επιχειρήµατά τους σε αυτή την παρατεταµένη προεκλογική κούρσα, προσπαθώντας να µετακινήσουν προς το µέρος τους τα εκλογικά κοινά που στέκονται στη µεθόριο της αδιευκρίνιστης ψήφου ή φλερτάρουν µε την αποχή, η χώρα οδηγείται σε µια εκλογική αναµέτρηση καθοριστικής σηµασίας. Από την έκβαση των αυριανών εκλογών, των πρώτων στη µεταπολιτευτική ιστορία που διαταράσσουν τα… «µπάνια του λαού», δεν θα κριθούν µόνο ο αυριανός πρωθυπουργός και η αυριανή κυβέρνηση, αλλά και η µορφή του πολιτικού συστήµατος, το οποίο µένει να αποδειχθεί αν θα παραµείνει ή όχι διπολικό.

Καθαρός διάδρομος

Οι κάλπες της 26ης Μαΐου εξόπλισαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη µε ένα ισχυρό εκλογικό πλεονέκτηµα, που δίνει αέρα νίκης στη Νέα ∆ηµοκρατία. Ταυτόχρονα, ωστόσο, διέψευσαν το σενάριο της «στρατηγικής ήττας» του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς o Αλέξης Τσίπρας βγήκε από τις ευρωεκλογές ηττηµένος, αλλά όχι ταπεινωµένος, όπως προέβλεπε µία µεγάλη µερίδα αντιπάλων του. Αντίθετα, το εκλογικό αποτέλεσµα δίνει τη δυνατότητα στον ΣΥΡΙΖΑ να διεκδικήσει τον ρόλο του κόµµατος-κορµού της προοδευτικής παράταξης και στον αρχηγό του να επενδύσει σε αυτή την προοπτική.

Θα παραµείνει αυτή η εικόνα το βράδυ της Κυριακής ή θα ανατραπεί προς τη µία ή την άλλη κατεύθυνση; Ολες οι εκτιµήσεις των τελευταίων ωρών συγκλίνουν στο συµπέρασµα ότι η Νέα ∆ηµοκρατία συντηρεί το ισχυρό προβάδισµα που κατέγραψε στην ευρωκάλπη και διασφαλίζει αυτοδυναµία. Αν όλα εξελιχθούν οµαλά για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, το κόµµα του θα βρεθεί από τη ∆ευτέρα στην αφετηρία ενός καθαρού διαδρόµου, χωρίς εκλογικές εµπλοκές και πολιτικά απρόοπτα.

Η προοπτική αυτή καθόλου δεν σηµαίνει ότι η επόµενη ηµέρα θα είναι ανέφελη. Ο αρχηγός της Ν∆ δεν έχει µόνο να τιθασεύσει τις φιλοδοξίες των στελεχών του ή να γεφυρώσει τις σηµαντικές διαφορές που χωρίζουν τις φυλές της ∆εξιάς. Θα έχει να αντιµετωπίσει τις απαιτήσεις των δανειστών, που ήδη έχουν αρχίσει να δείχνουν τα δόντια τους, και να ικανοποιήσει τις προσδοκίες που έθρεψε στο εσωτερικό η εξαγγελία των φοροελαφρύνσεων και η αναµονή ενός επενδυτικού big bang. Κυρίως, όµως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα βρεθεί αντιµέτωπος µε τον εαυτό του, καθώς θα πρέπει να ισορροπήσει πάνω στη λεπτή κλωστή που συνδέει την Κεντροδεξιά των ισορροπιών µε τη ∆εξιά των νεοφιλελεύθερων απαιτήσεων. Αν παραδοθεί στη δεύτερη και προσχωρήσει σε πολιτικές αποδόµησης του κοινωνικού κράτους ή σε αντιλήψεις που αναγορεύουν το δόγµα του νόµου και της τάξης σε υπέρτατη αρχή, όπως ήδη εισηγούνται διάφοροι συνεργάτες του, τα προβλήµατα δεν θα αργήσουν να κάνουν την εµφάνισή τους στον πολιτικό ορίζοντα.

Το στοίχημα

Στην άλλη πλευρά του λόφου και µε την προϋπόθεση ότι η κάλπη της Κυριακής θα επαληθεύσει τις εκλογικές εκτιµήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ βάζει το στοίχηµα να παραµείνει κορµός του προοδευτικού πόλου, συσπειρώνοντας τις δυνάµεις της ριζοσπαστικής-ευρωπαϊκής Αριστεράς, της Κεντροαριστεράς και της οικολογίας. Στην προσπάθεια αυτή σηµαντικό ρόλο θα διαδραµατίσει τόσο το ποσοστό που θα «γράψει» στις αυριανές εκλογές όσο και η θέληση των στελεχών και της ηγεσίας του να προχωρήσουν στις αναγκαίες ανασυνθέσεις. Κοινό µυστικό αποτελεί, άλλωστε, ότι ο κοµµατικός ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καταφέρει να αντιστοιχηθεί µε τον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ και να διαµορφώσει δεσµούς ισχυρούς, ανθεκτικούς σε όλες τις πολιτικές συνθήκες.

Η Προοδευτική Συµµαχία αποτελεί σίγουρα το πρόπλασµα για τη συµπαράταξη της επόµενης µέρας, χρειάζεται, ωστόσο, να καµφθούν φοβίες και αντιστάσεις που αποµακρύνουν κρίσιµες κοινωνικές δυνάµεις, αναγκαίες για να ολοκληρώσουν τον κύκλο µετεξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ από κόµµα διαµαρτυρίας σε πολιτικό φορέα της κυβερνώσας Αριστεράς και Κεντροαριστεράς. Στην πορεία αυτή καταλυτικός θα αποδειχθεί ο ρόλος του Αλέξη Τσίπρα και η ικανότητά του να αντιλαµβάνεται το πολιτικό momentum. Χωρίς το εκλογικό άγχος, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ µπορεί να αξιοποιήσει το πολιτικό κεφάλαιο που συγκέντρωσε στο εξωτερικό και να καθοδηγήσει τη διαδικασία ανασύνθεσης του προοδευτικού πόλου, επιµένοντας στη γραµµή της σύγκλισης των δυνάµεων που τοποθετούνται απέναντι στη συντηρητική παράταξη και στις πολιτικές που εκφράζει.