Η διαχείριση της ήττας...

Πολλοί θα πουν πως µετά τη χθεσινή εκλογική ήττα (δεύτερη µετά τις ευρωκάλπες) ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να κάνει άµεσα µια βαθιά ενδοσκόπηση για να διαπιστώσει ποιες αστοχίες και ποια λάθη τον οδήγησαν στην απώλεια της εξουσίας. Αυτό αποτελεί οπωσδήποτε µια αναγκαία συνθήκη για να προχωρήσει, όµως δεν είναι το κατεπείγον θέµα που καλείται να διαχειριστεί.

Προφανώς και θα συνεδριάσουν τα συλλογικά όργανα, ώστε λίγο αργότερα να αποφασίσουν και τη διεξαγωγή ενός συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, στο οποίο και θα ξεκαθαρίσουν πολλά. Η αυτοκριτική του κόµµατος δεν πρέπει να γίνει υπό την πίεση των γεγονότων και χωρίς να είναι καθαρό και σε απόσταση από τα γεγονότα το µυαλό όσων θα συµµετάσχουν σε µια συλλογική συνεδρία για την αναζήτηση των αιτίων της ήττας. Είναι αρκετοί που υποστηρίζουν πως στη χθεσινή εκλογική αναµέτρηση δεν κέρδισε η Νέα ∆ηµοκρατία, αλλά έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ενδεχοµένως και να έχουν εν µέρει δίκιο.

Οµως στην παρούσα πολιτική συγκυρία, που από µόνη της δείχνει µια συντηρητική στροφή της ελληνικής κοινωνίας, ενδεχοµένως η αυτοκριτική θα πρέπει να γίνει στη βάση των στόχων του ΣΥΡΙΖΑ για την «επόµενη µέρα» των εκλογών. Τι κόµµα πρέπει να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σε µια καλπάζουσα ∆εξιά; Ποιον ρόλο θέλει να παίξει στο πολιτικό σκηνικό; Ο Αλέξης Τσίπρας έχει δώσει ήδη σαφή δείγµατα γραφής. Θέλει τη µετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ στον νέο δηµοκρατικό προοδευτικό πόλο της χώρας, που θα εκφράζει αριστερούς, ριζοσπάστες, ανανεωτές, σοσιαλιστές και σοσιαλδηµοκράτες και οικολόγους πράσινους. Η χθεσινή εκλογική αναµέτρηση έδωσε στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ µια καλή µαγιά για να πετύχει τον στόχο του.

Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συµµαχία επιτρέπει στον Τσίπρα και στο επιτελείο του να θεωρούν ότι αποτελούν τον κορµό της µεγάλης προοδευτικής παράταξης, τη συνέχιση της παράταξης που στο παρελθόν εκφραζόταν µέσα από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Η στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί πλέον έναν στόχο που µολονότι επιδιώχθηκε µε όλα τα µέσα, δεν επετεύχθη. Μια ήττα στην πολιτική δεν φέρνει τη συντέλεια του κόσµου. Η διαχείριση της ήττας, όµως, εάν είναι ρεαλιστική µπορεί να φέρει το τέλος των λαθών, ή εάν είναι καταστροφική να προκαλέσει µεγαλύτερη ζηµιά από την ίδια την ήττα και ένα τέλος εποχής.