Η υπόσχεση του Περισσού

Απλώς καθυστέρησε περίπου τέσσερα χρόνια. Η προαναγγελία των κορυφαίων στελεχών της Κουµουνδούρου για «προγραµµατική» αντιπολίτευση απέναντι στη Νέα ∆ηµοκρατία δεν αφήνει περιθώρια παρερµηνείας.

Η αντιπολιτευτική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ θα περιοριστεί -κατά πάσα πιθανότητα- στην αίθουσα της Ολοµέλειας της Βουλής. Εκείνοι που θα κληθούν να ορθώσουν «τείχος» στην κοινωνία απέναντι στη σκληρά ταξική και βαθιά αντιλαϊκή πολιτική που έχει προαναγγείλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι τα στελέχη και οι φίλοι του ΚΚΕ.

Το βάρος για την προάσπιση των -όποιων έχουν αποµείνει ακόµα όρθια- εργατικών και κοινωνικών δικαιωµάτων πέφτει στους ώµους του Περισσού. Είναι, άλλωστε, µια αποστολή την οποία γνωρίζει πολύ καλά. Στα 101 χρόνια της ιστορίας του, είτε κάποιος συµφωνεί είτε κάποιος διαφωνεί µαζί του, δεν µπορεί παρά να αναγνωρίσει ότι το ΚΚΕ ήταν πάντα στο πλευρό των µη προνοµιούχων, στην πρώτη γραµµή των αγώνων.

Αλλωστε αυτό το σύνθηµα έριξε και προεκλογικά. Οτι το κόµµα θα είναι µπροστάρης στους αγώνες του λαού. Οτι δεν θα εγκαταλείψει εκείνους που το ψήφισαν αλλά και όσους το χρειαστούν την επόµενη ηµέρα. Αυτή την υπόσχεση οφείλει να κρατήσει. Οχι µόνο για να οργανώσει την «άµυνα» των λαϊκών στρωµάτων αλλά και για να ανοίξει τον δρόµο για νέες κατακτήσεις προς όφελός τους.

Απέναντι σε εκείνους που οραµατίζονται την καταστολή και την αστυνοµοκρατία ως «επιστροφή στη νοµιµότητα». Απέναντι σε όσους ετοιµάζουν τη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, την πλήρη εµπορευµατοποίηση της Υγείας και της Παιδείας. Απέναντι σε όσους θέλουν να καταργήσουν το πανεπιστηµιακό άσυλο. Απέναντι σε αυτούς προωθούν σχέδια για ακόµα µεγαλύτερη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.

Απέναντι σε όσους επιθυµούν τη βαθύτερη εµπλοκή της χώρας µας στους σχεδιασµούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο συσχετισµός δύναµης δεν το ευνοεί σε καµία περίπτωση. Η νέα κυβέρνηση έρχεται µε φόρα, έτοιµη να ξεδιπλώσει µονοµιάς ολόκληρη τη βαθύτατα αντιδραστική της ατζέντα. Το ΚΚΕ, όµως, είναι µαθηµένο στα δύσκολα...