Νέο τοπίο και στην Ευρώπη

Η εποµένη µέρα των εκλογών στην Ελλάδα αποτυπώνει στον ευρωπαϊκό και τον περιφερειακό ορίζοντα της χώρας µια συνολική ρευστότητα, µια συνολική δυναµική ανασύνθεσης ισορροπιών. Στον ευρωπαϊκό ορίζοντα πέραν της επικύρωσης από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο των επιλογών της Συνόδου Κορυφής για τα ηγετικά αξιώµατα της ΕΕ, το κυρίαρχο ερώτηµα είναι οι εσωτερικές εξελίξεις από το φθινόπωρο και µετά. Θα αντέξουν η Μέρκελ και ο µεγάλος συνασπισµός Χριστιανοδηµοκρατών - Σοσιαλδηµοκρατών ή θα έχουµε πρόωρη αποχώρηση της καγκελαρίου και πρόωρη προσφυγή στις κάλπες;

Θα υπάρξει συµβιβασµός ή σύγκρουση ανάµεσα στις Βρυξέλλες και τη Ρώµη για τον δηµοσιονοµικό εκτροχιασµό της Ιταλίας; Θα αντέξει η υπό τον Κόντε κυβέρνηση Σαλβίνι - Ντι Μάιο ή θα προσπαθήσει η Λέγκα µε πρόωρη προσφυγή στις κάλπες να κεφαλαιοποιήσει τις ευνοϊκές δηµοσκοπήσεις που της δίνουν αυτοδυναµία;

Πόσο θερµό φθινόπωρο στο πεδίο των κοινωνικών και πολιτικών κινητοποιήσεων θα πρέπει να περιµένει ο Μακρόν µετά την εξεγερσιακή διαµαρτυρία των «Κίτρινων Γιλέκων»; Και τέλος, ποια κατάληξη θα έχει το θρίλερ του Brexit που θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί µέχρι τις 31 Οκτωβρίου; Τι θα σηµαίνει για την ΕΕ-Ευρωζώνη το ενδεχόµενο ενός ασύντακτου, χωρίς συµφωνία δηλαδή, Brexit, µε µη προβλέψιµο σήµερα κόστος και παρενέργειες;

Οι αβεβαιότητες συνεχίζονται εκτός ΕΕ και αφορούν τη διεύρυνση στα ∆υτικά Βαλκάνια, όπου είναι πλέον καταγεγραµµένη η θέση Μακρόν ότι η εµβάθυνση είναι προαπαιτ ούµενο της πορείας προ της ένταξης νέων µελών. Τέλος, εντός των ηµερών θα διαπιστώσουµε την οριστική τροπή που θα πάρουν οι σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας µετά την προαναγγελθείσα παράδοση των S-400 από τη Ρωσία.

Η εξέλιξη των διµερών σχέσεων Αγκυρας και Ουάσιγκτον θα επηρεάσει αποφασιστικά και τις ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο. Υπάρχει όντως διαφωνία ανάµεσα στον Τραµπ από τη µια µεριά και το Πεντάγωνο και το Στέιτ Ντιπάρτµεντ από την άλλη ως προς την αντιµετώπιση της Τουρκίας του Ερντογάν ή πρόκειται για κατανοµή ρόλων;