Το δέντρο και το δάσος

Από το 2017 µέχρι και σήµερα στην Ελλάδα περισσότεροι από 130 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους από πληµµύρες (βλέπε Μάνδρα), πυρκαγιές (βλέπε Μάτι) και ακραία καιρικά φαινόµενα σαν αυτό που σηµειώθηκε στη Χαλκιδική. Κατά το παρελθόν οι φυσικές καταστροφές έγιναν αντικείµενο πολιτικής αντιπαράθεσης, µε τους θανάτους των ανθρώπων να εργαλειοποιούνται τόσο από αρκετά µέσα ενηµέρωσης όσο και από τα κόµµατα. Αυτή τη φορά δεν συνέβη το ίδιο. Η διαφορά αυτή είναι σηµαντική καθώς πρέπει να είναι η πρώτη φορά που µια καταστροφή αντιµετωπίζεται χωρίς κραυγές για απόδοση ευθυνών.

Παραδοσιακά στην Ελλάδα ύστερα από κάθε τραγωδία όλοι αναζητούν ευθύνες από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία ή ψάχνουν για λάθη του παρελθόντος (πολεοδοµικά κ.λπ.). Η κριτική που γίνεται έχει έναν χαρακτήρα αποδόµησης της «κρατικής µηχανής» και των λειτουργιών της, οι οποίες σχεδόν πάντα κρίνονται κατώτερες των περιστάσεων. Οι τραγωδίες για τους Ελληνες πολίτες και ιδιαιτέρως για τους Ελληνες πολιτικούς είναι αποτέλεσµα αποκλειστικά κακής διαχείρισης.

Οµως στη νέα εποχή που έχει µπει ο πλανήτης, η κριτική αυτή βρωµάει µικροκοµµατικά συµφέροντα και πεπαλαιωµένες αντιλήψεις σχετικά µε την αντιµετώπιση των κρίσεων. Η κλιµατική αλλαγή την οποία έχει προκαλέσει ο ίδιος ο άνθρωπος και η δραστηριότητά του πάνω στη Γη, είναι πλέον το πλαίσιο µέσα στο οποίο θα πρέπει να γίνονται όλες οι συζητήσεις που σχετίζονται µε τις συνέπειες των φυσικών καταστροφών. Κι αυτό γιατί πλέον είναι κοινός τόπος ότι η κλιµατική αλλαγή δεν προκαλεί τα καιρικά φαινόµενα, αλλά είναι υπεύθυνη για την ένταση που αυτά έχουν.

Τις τελευταίες δεκαετίες η εκάστοτε πολιτική ηγεσία και η εκάστοτε αντιπολίτευση έβλεπαν το δέντρο και έχαναν το δάσος. Επικεντρώνονταν στις προφανείς ευθύνες που έχουν οι κρατικοί µηχανισµοί για τη διαχείριση των κρίσεων όταν αυτές βρίσκονται εν εξελίξει, αλλά και για την τήρηση των βασικών κανόνων αποτροπής. ∆υστυχώς, αυτό πλέον δεν είναι αρκετό. Εχει έρθει η ώρα να υιοθετηθεί µια συνολική στρατηγική, που θα συνδέει µεταξύ τους το ενεργειακό, την προστασία του περιβάλλοντος, τη µάχη κατά της κλιµατικής αλλαγής και την αναβάθµιση των υπαρχουσών υποδοµών και υπηρεσιών.

Η χώρα χρειάζεται επενδύσεις που θα βελτιώνουν τη ζωή των πολιτών και θα µειώνουν παράλληλα το οικονοµικό κόστος που έχουν για τις τοπικές κοινωνίες και για το κράτος οι φυσικές καταστροφές.