Κερδίζοντας αυγουστιάτικο χρόνο...

∆εν υπάρχει αµφιβολία ότι ο Αλέξης Τσίπρας είχε αποφασίσει πριν από τις κάλπες να «αλλάξει» το κόµµα του µετεκλογικά, προκειµένου ο ίδιος να ηγηθεί ενός ισχυρού πολιτικού φορέα στον προοδευτικό χώρο.

Μια δεύτερη µατιά δείχνει ότι όλες του οι κινήσεις ήταν προσαρµοσµένες και προσανατολισµένες εξαρχής στη στρατηγική στόχευση εδραίωσης στην Κεντροαριστερά. Μια ακόµη... µατιά φανερώνει εξάλλου ότι και το προφίλ της νέας Κοινοβουλευτικής Οµάδας του ΣΥΡΙΖΑ συντάσσεται µε τις προεδρικές παραδοχές και επιχειρηµατολογεί πιο εύκολα πλέον για την υπέρβαση «διαχρονικών» αγκυλώσεων του ΣΥΡΙΖΑ. 

Tο ερώτηµα που προκύπτει είναι λοιπόν αν ο Αλέξης Τσίπρας καταστήσει εγκαίρως ισχνή την επιχειρηµατολογία των διαφωνούντων και αν προχωρήσει γρήγορα στα φιλόδοξα βήµατα που σχεδιάζει και επικαιροποιεί, πριν και µετά τις εκλογές. Με τα νέα και επικαιροποιηµένα δεδοµένα. Το σίγουρο είναι ότι γνωρίζει καλά πως ο νέος πολιτικός κύκλος στην αντιπολίτευση έχει ορίζοντα τετραετίας και ότι το στοίχηµα δεν θα κριθεί µέσα στις πρώτες ώρες ή µέρες.

Η εξασφάλιση αυτοδυναµίας της Ν∆ µε 158 βουλευτές αναγκάζει εκ των πραγµάτων τόσο τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και το Κίνηµα Αλλαγής να διανείµουν µέσα στην τετραετία τα στρατηγικά τους βήµατα, ταυτόχρονα όµως δίνει στις ηγεσίες τους τη δυνατότητα να ιεραρχήσουν χωρίς βιασύνη τις προτεραιότητες της πολιτικής τους µετεξέλιξης. Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκινά µε την πεποίθηση ότι το εκλογικό ποσοστό του 31,53% καθιστά το κόµµα κυρίαρχο στον χώρο της Κεντροαριστεράς, τη στιγµή που το Κίνηµα Αλλαγής αντιλαµβάνεται ότι µε το 8,1% θα δυσκολευτεί να φτάσει στο τέλος της τετραετίας, έχοντας διατηρήσει υψηλές προσδοκίες για την αλλαγή των πολιτικών συσχετισµών εις βάρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο φετινός Αύγουστος θα είναι αναµφισβήτητα µια περίοδος ανάπαυλας, περισυλλογής και περιορισµένων δραστηριοτήτων για τα δύο κόµµατα. Θα είναι ταυτόχρονα µια ευκαιρία ειλικρινούς αυτοκριτικής για τις πρωτοβουλίες που παρήγαγαν περισσότερες ζηµίες από κέρδη.

Ναι µεν µπορεί να γίνουν τα πρώτα γοργά βήµατα για να προετοιµάσουν την «επόµενη µέρα», αλλά χωρίς ουσιαστική συζήτηση τίποτα δεν µπορεί να αλλάξει, µε τρόπο που να ισχυροποιεί τη σχέση των κοµµάτων -ειδικά του ΣΥΡΙΖΑ- µε τους νέους και τους νεαρούς ψηφοφόρους.

Το δε Κίνηµα Αλλαγής οφείλει να απαντήσει εγκαίρως στο ερώτηµα πώς καταφέρνει να προσελκύει 220 χιλιάδες µέλη για την εκλογή αρχηγού, αλλά «σταθµεύει» σε µονοψήφιο εκλογικό ποσοστό... Κερδίζοντας αυγουστιάτικο χρόνο, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ θα ανακαλύψουν κι άλλα ερωτήµατα..