Εκλογές, καταιγίδες και υποσχέσεις μας κλέβουν τα καλοκαίρια

Πάνε πια  οι καιροί που ζυγίζαμε το ειδικό βάρος της ζωής μας με τα καλοκαίρια. Μονάχα καταιγίδες πια κι ατέλειωτοι «χειμώνες» για να ταξιδεύουμε τη μνήμη μας…

Εφέτος κατακαλόκαιρο και εκλογές. Με το λιοπύρι να λυγίζει τις σιδεριές που τυλίγουν τα σχολεία, σύρθηκαν οι ψηφοφόροι για να εκλέξουν ό,τι κινείται στον θαυμαστό κόσμο της πολιτικής: Ευρωβουλευτές, δημάρχους, δημοτικούς συμβούλους, περιφερειάρχες και μετά πρωθυπουργό και βουλευτές!  Και πάει κι αυτό το καλοκαίρι. Κάτι οι προγραμματικές δηλώσεις, κάτι οι πρώτες ημέρες της νέας κυβέρνησης, κάτι οι πρώτες αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, να ο Αύγουστος με τα μελτέμια και να κι ο Σεπτέμβρης με τα σύννεφα της επιστροφής στην κανονικότητα.

Κι έτσι πέρασε η ζωή…

Σκύβεις στη θάλασσα να δεις τα λάθη σου και τρελαίνεσαι από την συνάφεια των γεγονότων, που δεν είχες συμμετοχή… Και ποια συμμετοχή να ‘χεις; Και τα λάθη πολλά· άλλοι τα κρατούν στα ράφι της μνήμης κι άλλοι στα συρτάρια της ενοχής. Οι «προηγούμενοι» περιμένουν τα λάθη των επόμενων και οι «νυν» ξεσκονίζοντας τα λάθη των «προηγούμενων» προσέχουν να μην φανούν αμέσως τα δικά τους… Έτσι γίνεται πάντα! Κι ο φίλος μου ο Βαγγέλης ο φαρμακοποιός απαντέχει την «αλλαγή»: «Τι να περιμένω από τη νέα κυβέρνηση; Να κάνει αυτά που δεν έκανε η προηγούμενη. Να μην με εμπαίξει! Να φτιάξει κάτι από όλα όσα χαλάσανε οι άλλοι. Να ξαστερώσει την καθημερινότητά μου. Να μου δώσει να καταλάβω πως άξιζε που τους ψήφισα…»

Όταν σταματήσουν τα «θα» έρχονται τα «να»… Το μόριο που γίνεται ένας ουσιαστικός… σύνδεσμος των υποσχέσεων με την πραγματικότητα…

Το 2015 στο «φεύγα» του Ιουνίου χτύπησε η καταιγίδα «Capital controls».Με το μπάσιμο του Ιουλίου έπεσαν οι «κεραυνοί» του δημοψηφίσματος. Πέρυσι στις 23 Ιουλίου η φωτιά που έκαψε 101 ανθρώπους  συνεχίζει να «καίει» ψυχές και συνειδήσεις. Εφέτος, μετά τις εκλογές ήρθαν τα μπουρίνια που σκοτώνουν. Πρώτα στη Χαλκιδική. Νεκροί κι εκεί.  Και μετά ο «Αντίνοος»… Και δεν είναι μόνο οι νεφεληγερέτες «ήρωες» της ΕΜΥ· οι καταιγίδες που δεν προβλέπονται είναι οι πιο επικίνδυνες. Και οι βρυχηθμοί που δεν ακούγονται είναι οι πιο τρομακτικοί… Και από τους κεραυνούς των «θα» στους ανέμους των «να»…

Με κούρασε κι αυτό το καλοκαίρι!