Ο χορός των αγορών

Η έκδοση του νέου, επταετούς αυτήν τη φορά, οµολόγου από το ελληνικό ∆ηµόσιο είναι προ των πυλών. Πρόκειται για µια κίνηση που αναµενόταν εδώ και καιρό αλλά, ελέω εκλογών και παρά την ευνοϊκή συγκυρία των τελευταίων εβδοµάδων στις αγορές, δροµολογείται τώρα. Το µεγάλο στοίχηµα αυτής της έκδοσης, των προηγούµενων αλλά και των επόµενων, δεν είναι τόσο το επιτόκιο µε το οποίο θα δεχθούν οι επενδυτές να αγοράσουν τα ελληνικά οµόλογα. Εχει σηµασία φυσικά αυτό να βρίσκεται εντός του πλαισίου που κινείται η αγορά, µε ένα µικρό premium για να είναι ακόµη πιο ελκυστικό ως είθισται.

Εκείνο όµως που πραγµατικά µετράει είναι το… βιβλίο. Και µε αυτό εννοούµε την ποιότητα των, µακροπρόθεσµων, επενδυτών που θα επιλέξουν να αγοράσουν ελληνικά οµόλογα. Πρόκειται για ένα µεγάλο στοίχηµα, το στοίχηµα της αξιοπιστίας και της εµπιστοσύνης, που υπερβαίνει πολιτικούς κύκλους και κυβερνήσεις.

Η Ελλάδα του 2010, η Ελλάδα του PSI, έχει µείνει στα κιτάπια των αγορών ως το τροµερό παιδί της Ευρωζώνης από δηµοσιονοµική σκοπιά, η µοναδική χώρα της Ευρωζώνης που επέβαλε κούρεµα στους ιδιώτες κατόχους ελληνικών οµολόγων. Ως γνωστό δε η εµπιστοσύνη είναι ένα από τα πιο ισχυρά κεφάλαια για τις αγορές και όταν µια χώρα ή µια επιχείρηση τη χάνει, είναι επίπονη και δύσκολη η διαδικασία ανάκτησής της.

Αυτό άλλωστε το καταλάβαµε πάρα πολύ καλά και στην περίπτωση της ελληνικής δηµοσιονοµικής κατρακύλας, καθώς έχουν περάσει σχεδόν δέκα χρόνια από το µακρινό 2009 και η πιστοληπτική αξιολόγηση της ελληνικής οικονοµίας δεν έχει κατακτήσει ακόµη την επενδυτική βαθµίδα στα κιτάπια των ξένων οίκων αξιολόγησης.

Για να επανέλθουµε στην ελληνική αγορά χρέους, που αποτελεί οδηγό και για τις ελληνικές επιχειρήσεις, το focus που δίνει ο αρµόδιος Οργανισµός ∆ιαχείρισης ∆ηµοσίου Χρέους και το οικονοµικό επιτελείο, τώρα και πριν, στην προσέλκυση όσο το δυνατόν περισσότερων µακροπρόθεσµων επενδυτών είναι µια στρατηγική υψηλής προστιθέµενης αξίας. «Είναι µονόδροµος» λένε αρµόδια στελέχη που πίσω από τις κλειστές πόρτες σιωπηρά και συστηµατικά «χορεύουν» µε τους οίκους και τις αγορές, εκδίδοντας ολοένα και φθηνότερα, για τη χώρα, οµόλογα. 

Ενας πραγµατικά µακρύς µονόδροµος, θα προσθέταµε εµείς. Στον χορό µε τις αγορές εύκολο είναι να γκρεµίζεις. Το πραγµατικά δύσκολο είναι να κτίσεις πάλι.