Έξοδος κινδύνου

Λίγο πριν από την αναγγελία του παγώµατος της συµµετοχής της Τουρκίας στο πρόγραµµα των µαχητικών F-35 και µε ζητούµενη την κλίµακα των κυρώσεων που θα επιβληθούν από τις ΗΠΑ στην Τουρκία, ο Τραµπ έσπευσε να υπενθυµίσει ότι υπάρχει µια έξοδος κινδύνου και για τις δυο π λευρές. Ο ένοικος του Λευκού Οίκου επανέλαβε τη δήλωση που είχε κάνει στην Οσάκα της Ιαπωνίας µετά τη συνάντησή του µε τον Ερντογάν, ότι για όλα φταίει ο Οµπάµα που δεν ανταποκρίθηκε στο αίτηµα της Τουρκίας για την αγορά πυραύλων Patriot.

Θύµατα της πολιτικής Οµπάµα και οι δυο πλευρές, κάνουν το αυτονόητο: η µεν Τουρκία στρέφεται προς τη Ρωσία και αγοράζει τους S-400, οι δε ΗΠΑ προχωρούν στην επιβολή κυρώσεων. Τα παραπάνω αποτελούν βαρύνουσα ένδειξη ότι µια συνολική στρατηγική διαπραγµάτευση ΗΠΑ-Τουρκίας συνεχίζεται µε σηµείο αναφοράς την επόµενη µέρα στη βορειοανατολική Συρία αλλά και τη διαµόρφωση του ενεργειακού χάρτη στην Ανατολική Μεσόγειο.

Αν προκύψει ουσιαστική πρόοδος στα δύο αυτά µέτωπα, τότε δεν αποκλείεται να έχουµε µια νέα συνάντηση Τραµπ - Ερντογάν τον Σεπτέµβριο στη Νέα Υόρκη, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Η προσέγγιση του Τραµπ, που του επιτρέπει να διαφοροποιείται από το Στέιτ Ντιπάρτµεντ, το Πεντάγωνο και το Κογκρέσο απέναντι στον Ερντογάν, είναι ξεκάθαρη: ο Οµπάµα «έχασε» την Τουρκία, εγώ προσπαθώ να την ξανακερδίσω…

Η διατύπωση «έχασαν» οι ΗΠΑ την Τουρκία παραπέµπει στις αρχές της δεκαετίας του ’50 όταν, στη σκιά του σοκ από την είσοδο του Μάο στο Πεκίνο τον Οκτώβριο του 1949, το ερώτηµα που κυριαρχούσε στην Ουάσιγκτον στην κορύφωση της προεκλογικής εκστρατείας του 1952 δεν ήταν άλλο από το «Ποιος έχασε την Κίνα;»

Πέραν των δηλώσεων Τραµπ, η ίδια η ατζέντα της παράδοσης των S-400 από τη Ρωσία στην Τουρκία συµβάλλει στην υπόµνηση ότι υπάρχει έξοδος κινδύνου για την Ουάσιγκτον και την Αγκυρα: η παράδοση του πυραυλικού συστήµατος και η επιχειρησιακή του ενεργοποίηση έχουν χρονικό ορίζοντα τους πρώτους µήνες του 2020