Το στοίχηµα της ανάπτυξης

Η συζήτηση επί των προγραµµατικών δηλώσεων της κυβέρνησης -και οι αναπόφευκτες κορώνες, τόσο από την πλευρά της συµπολίτευσης όσο και από την πλευρά της αντιπολίτευσης- ελάχιστα κρύβουν το πραγµατικό στοίχηµα που έχει αναλάβει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Μπορεί οι πρώτες ηµέρες της νέας κυβέρνησης να συνέπεσαν µε διάφορες φυσικές καταστροφές που προσέλκυσαν τα φώτα της δηµοσιότητας -άλλωστε, είµαστε πια έναν χρόνο µετά την τραγωδία στο Μάτι-, αλλά το στοίχηµα που παραπέµπει στο µέλλον έχει να κάνει αποκλειστικά µε την οικονοµία. Η Ελλάδα έχει κάνει αρκετά βήµατα, µετά το καταστροφικό πρώτο εξάµηνο του 2015. Μετά το δηµοψήφισµα, η κυβέρνηση Τσίπρα έκανε µια µεγάλη µνηµονιακή στροφή και -χωρίς να το οµολογεί- ευθυγραµµίστηκε µε την πλευρά των δανειστών.

Η στροφή εκείνη είχε αποτέλεσµα: η χώρα κατόρθωσε να βγει από τον κλοιό των µνηµονίων, και παρά την αυστηρή εποπτεία έχει αποκτήσει αρκετούς βαθµούς ελευθερίας ως προς τον σχεδιασµό πολιτικών. Η µεγάλη διαφορά µεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας ∆ηµοκρατίας έγκειται στον τρόπο που βλέπουν τη φορολογία. Η προηγούµενη κυβέρνηση είχε επιλέξει την υπερφορολόγηση, θεωρώντας τους υψηλούς φόρους στη µεσαία τάξη ως ένα εργαλείο αναδιανοµής. Η σηµερινή κυβέρνηση επιλέγει τη µείωση των φόρων, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο θα γίνει µοχλός για την ανάπτυξη.

Και οι δύο συνταγές έχουν πλεονεκτήµατα. Η πρώτη έχει προφανή πολιτικά πλεονεκτήµατα για το κόµµα που την επιλέγει, αφού οι φτωχότερες κοινωνικές οµάδες νιώθουν προστατευµένες. Η δεύτερη µπορεί να αποφέρει πολλαπλά πλεονεκτήµατα για ολόκληρη την ελληνική κοινωνία – υπό την προϋπόθεση ότι η µείωση των φόρων θα φέρει επενδύσεις, που θα αυξήσουν την ανάπτυξη. Ως προς το αναπτυξιακό σκέλος, η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ µετρήθηκε σε πραγµατικές συνθήκες, και οι επιδόσεις ήταν σε κάθε περίπτωση κατώτερες των εκτιµήσεων.

Η πρόταση της Ν∆ θα µετρηθεί σε µεγάλο βαθµό το επόµενο εξάµηνο. Ωστόσο, πρέπει να είναι σαφές ότι η µείωση των φόρων δεν αρκεί από µόνη της για να φέρει την ανάπτυξη. Απαιτούνται πολλά παράπλευρα µέτρα, προς την κατεύθυνση της διευκόλυνσης των επενδύσεων. Και σε αυτό το πεδίο θα κριθούν αν όχι τα πάντα, πολλά...