Τα δύσκολα ποδοσφαιρικά καλοκαίρια των ελληνικών ομάδων σε Champions και Europa League

Κλήρωση Champions League - Europa League: Ισως ορισμένοι να μη το έχουν συνειδητοποιήσει απόλυτα με τον ορυμαγδό των προβλημάτων που υπάρχουν στην καθημερινότητα μας. Ωστόσο, είναι απόλυτη πραγματικότητα, πως το ελληνικό ποδόσφαιρο βιώνει τη δική του εποχή μνημονίων. Θαρρείς και αποτελεί απόλυτο καθρέπτη της ελληνικής κοινωνίας και των όσων συνέβησαν τα τελευταία χρόνια. Οσοι ασχολούμαστε με το άθλημα, ζήσαμε τις εποχές των…παχιών αγελάδων, τότε που η ευρωπαϊκή παρουσία – και τα χρήματα βέβαια που απέδιδε – θεωρούνταν δεδομένη και τώρα βιώνουμε την άλλη όψη του φεγγαριού.

Κληρώσεις που έχουν (σχεδόν) πάντα τις ελληνικές ομάδες στο γκρουπ των ανίσχυρων. Δρόμοι – ειδικά για το Champions League – γεμάτοι τεράστια εμπόδια. Ο Ολυμπιακός για να ζήσει ξανά εκείνο που είχε σταθερά τα προηγούμενα χρόνια θα πρέπει να περάσει τρεις αντιπάλους. Ο ΠΑΟΚ έπεσε με τον Αγιαξ, ομάδα της περυσινής τετράδας της διοργάνωσης. Εξίσου δύσκολα, στο αντίστοιχο μέτρο, όσα συμβαίνουν σε ΑΕΚ, Αρη και Ατρόμητο.

Ακόμα και τώρα, αντί να προβληματίσει τους υπεύθυνους και τους φιλάθλους των ελληνικών ομάδων, πως η κατάσταση διολισθαίνει και οι ευρωπαϊκές διοργανώσεις θα γίνουν ακριβοθώρητες, ακόμα ο ένας κοιτά να βγάλει το μάτι του άλλου. Σίγουρα, το ποδόσφαιρο ακόμα δεν έχει πέσει στο έσχατο σημείο του μπάσκετ και τα τραγελαφικά που συμβαίνουν μεταξύ Γιαννακόπουλου, Αγγελόπουλων, ανάμεσα σε Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό (και εκεί η τετράδα είναι πλέον με το…κιάλι), αλλά το ζήτημα παραμένει.

Η Ελλάδα καλείται στα προκριματικά αυτών των τριών γύρων που θα παίξουν οι ομάδες της, να σώσει την παρτίδα. Να διατηρήσει έστω το μίνιμουμ της 15^ης θέσης στην ειδική βαθμολογία της UEFA και να διατηρήσει τουλάχιστον τα κεκτημένα. Διότι εάν το πράγμα γίνει χειρότερο, τότε φαίνεται πως σε λίγο καιρό δεν θα είναι καν δεδομένη η πενταπλή εκπροσώπηση μας στα ευρωπαϊκά κύπελλα.

Στα χρόνια της ακμής των ελληνικών ομάδων, καταγράφηκαν απίστευτα φαινόμενα. Αδιαφορία για τη συμμετοχή στην Ευρώπη από ομάδες που κέρδισαν το εισιτήριο, σνομπάρισμα διοργανώσεων όπως το Europa League – θαρρείς και κάποια ελληνική ομάδα έχει φτάσει ποτέ σε τελικό ή το κατέκτησε κιόλας – και σταδιακή απαξίωση. Τα τελευταία χρόνια φαίνεται πως άπαντες κατανόησαν, πως τα πράγματα έχουν αλλάξει, αλλά πλέον είναι αργά.

Η σημερινή κλήρωση, φανέρωσε το δείκτη δυσκολίας που υπάρχει για όλες τις ομάδες. Μου το έλεγε πέρυσι ποδοσφαιριστής που παίζει σε ομάδα του εξωτερικού και τώρα αντιλαμβάνομαι απόλυτα τα λόγια του. «Ετσι όπως διεξάγεται πλέον το Champions League, αποτελεί ελιτίστικη διοργάνωση και θα είναι τεράστια έκπληξη κάθε φορά που ελληνική ομάδα συμμετέχει στη φάση των ομίλων». Για πρόκριση, ούτε λόγος. Αρκεί να δει κάποιος πέρυσι το στραπάτσο της ΑΕΚ, που προσγειώθηκε απότομα.

Ακόμα πάντως, νομίζω πως αρκετοί δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει. Θυμάμαι πως πέρυσι μετά την κλήρωση των ομίλων, υπήρχαν φίλοι της ΑΕΚ που δεν θεωρούσαν επιτυχία να πάρει ισοπαλία στο Αμστερνταμ από τον Αγιαξ. Από τον Αγιαξ που απέκλεισε τη Ρεάλ Μαδρίτης και τη Γιουβέντους και έχασε τον τελικό για λίγα δευτερόλεπτα. Πίστευαν, πως τα πράγματα είναι όπως παλιά, ζούσαν σε ένα συννεφάκι.

Το ζήτημα γίνεται ακόμα πιο σύνθετο, εάν αναλογιστεί κάποιος, πως το φετινό καλοκαίρι υπάρχουν δομικές αλλαγές σε όλους τους εκπροσώπους της Ελλάδας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ο ΠΑΟΚ καλείται να βρει ισορροπία στη μετά Λουτσέσκου εποχή, ο Ολυμπιακός να μάθει να ζει χωρίς τον Φορτούνη, η ΑΕΚ να αλλάξει χαρακτήρα με τον Καρντόσο, ο Αρης να σταθεροποιηθεί στα ψηλά, ο Ατρόμητος να προχωρήσει με τον Αναστασίου.

Το μόνο που μπορεί να ελπίζει κάποιος είναι να αντιμετωπίσουν τα ματς με σοβαρότητα και να διεκδικήσουν την πρόκριση με σεβασμό στις ομάδες και στο ελληνικό ποδόσφαιρο συνολικά. Δεν ξέρω πόσοι θα τα καταφέρουν, αλλά ακόμα και η διαχείριση της αποτυχίας, η προσπάθεια να μην τιναχτεί στον αέρα μια χρονιά από το καλοκαίρι, θα είναι σημαντικό τεστ για κάθε ομάδα.