Η πρόκληση του Προσφυγικού

Με την Τουρκία να απειλεί Ελλάδα αλλά και Ευρωπαϊκή Ενωση µε άνοιγµα των συνόρων της, προειδοποιώντας ηχηρά ότι καµία κυβέρνηση στην Ευρώπη δεν θα αντέξει το κύµα των µεταναστών για περισσότερο από ένα εξάµηνο, η ανάγκη ανάληψης συντονισµένης δράσης σε κάθε επίπεδο γίνεται όλο και πιο επιτακτική.

Την ίδια ώρα και ουσιαστικά µπροστά στην αποτυχία διαµόρφωσης κοινής πολιτικής των «27» στο ζήτηµα της µετανάστευσης, το Παρίσι συγκάλεσε άτυπη έκτακτη διάσκεψη µεταξύ των αρµόδιων υπουργών 14 ευρωπαϊκών χωρών, του αρµόδιου επιτρόπου Μεταναστευτικής Πολιτικής, ∆ηµήτρη Αβραµόπουλου, και εκπροσώπων φορέων που ασχολούνται µε το πολυεπίπεδο ζήτηµα. Αυτό που βγήκε από τη διάσκεψη ήταν κάτι που αποτελεί κοινό τόπο στις χώρες που υποδέχονται τον µεγαλύτερο όγκο των µεταναστευτικών-προσφυγικών ρευµάτων στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ. ∆ιαπιστώθηκε δηλαδή και υπογραµµίστηκε η ανάγκη να αναπτυχθεί ένας αποτελεσµατικός µηχανισµός αλληλεγγύης, προκειµένου να ανακατανεµηθούν τα βάρη που επωµίζονται δυσανάλογα οι χώρες που βρίσκονται στην πρώτη γραµµή.

Και µπορεί η νέα κυβέρνηση να προβάλλει ότι έχει «συγκεκριµένο ολοκληρωµένο σχέδιο και µια συνεκτική πολιτική για την αντιµετώπιση του τεράστιου µεταναστευτικού προβλήµατος», όµως απέναντί της έχει µια συγκεκριµένη πραγµατικά δύσκολη κατάσταση: οι µεταναστευτικές ροές είναι αυξηµένες κατά 30% τον τελευταίο µήνα σε σχέση µε το αντίστοιχο διάστηµα πέρυσι.

Για άλλη µία φορά αξίζει να πούµε από τη µία το γενικόλογο, ότι οι πολιτικές κρίνονται εκ του αποτελέσµατος, από την άλλη όµως να συνυπολογίσουµε µια σειρά από αλήθειες κατάρριψης απλοϊκών ισχυρισµών και εύκολων κρίσεων, που θα µας βοηθήσουν να δούµε την κατάσταση στην πραγµατική της διάσταση. Επίσης ζητήµατα που έχουν τεθεί επανειληµµένα από οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώµατα αξίζει να τεθούν σε νέα βάση την ώρα µάλιστα που η πολιτική της ασφάλειας αναδεικνύεται ως πρωτεύουσα.