Τα σχέδια και τα έργα: Μια κυβερνητική θητεία δεν φτάνει

Αλλά κάπου σκαλώνει. Κι αυτό γίνεται στις περισσότερες περιπτώσεις που ο πρωθυπουργός ή τα µέλη της κυβέρνησης υπόσχονται ταχύτητα ασυνήθιστη...

Είτε υποτιµώντας τα εµπόδια, νοµικά και άλλα, που πρέπει να ξεπεραστούν, είτε ξεχνώντας τα γρανάζια του Δηµοσίου, συχνά οι διακηρύξεις προδίδονται από τον χρόνο... Η υπόσχεση για µπουλντόζες στο Ελληνικό από νωρίς πήρε παράταση για το τέλος του χρόνου. Στο Μάτι δεν πρόκειται οι κάτοικοι να δουν νέα κτίσµατα παρά µόνο αφού ολοκληρωθούν οι διαδικασίες που προβλέπει η πράξη νοµοθετικού περιεχοµένου και µια µελέτη του ΤΕΕ µε ορίζοντα περαίωσης την 23η Ιουλίου 2020.

Η υπεσχηµένη νέα διαµόρφωση και o συνδυασµός χρήσεων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, του Αρχαιολογικού Μουσείου και του «Ακροπόλ», παρά την υπόσχεση της διατήρησης της Αρχιτεκτονικής Σχολής, δύσκολα θα υπερβεί τη δουλεία που ορίζει πως το παραδοσιακό κτίσµα είναι κληροδότηµα για εκπαιδευτική χρήση. Επιπλέον, ένα δεκαετές πρόγραµµα για τον ελληνικό τουρισµό και άλλες καινοτοµίες του συστήµατος δύσκολα θα µπουν σε δρόµο υλοποίησης στο χρονικό διάστηµα που προδιαγράφηκε.

Και βέβαια, κατεδαφίσεις και µετακινήσεις φυλακών καθώς και άλλα µεγάλα έργα δεν προοιωνίζονται πράξεις στο ασφυκτικό (για αυτά) όριο µίας κυβερνητικής θητείας. Τελικά, τείνει να παγιωθεί η εξής εικόνα: πρώτα, υπόσχεση πως µια νέα οπτική, που είναι θέµα ηµερών ή εβδοµάδων, φαίνεται στον ορίζοντα. Ο πρώτος «πάγος» µπαίνει µετά την πρώτη σύσκεψη στελεχών, που παρατείνει τις προθεσµίες... Και κανένας ακόµη δεν έχει πάρει τη γνώµη των υπηρεσιών, που ζουν στον δικό τους χρόνο... Ιδωµεν.