Στρατηγική ακινησίας από τη Νέα Δημοκρατία

Η θεαµατική στροφή του Κυριάκου Μητσοτάκη στο θέµα των σχέσεων Kράτους - Eκκλησίας αιφνιδίασε ακόµη και τους ίδιους τους βουλευτές της αξιωµατικής αντιπολίτευσης. Εκεί που η Ν∆ επικροτούσε το προσύµφωνο Τσίπρα και Ιερώνυµου, ψέγοντας µάλιστα το Μαξίµου γιατί καθυστέρησε να υλοποιήσει µια ιδέα γαλάζιας εµπνεύσεως, ήρθαν τα πάνω κάτω. Αγωνία για την τύχη των κληρικών που θα βρεθούν εκτός µισθοδοσίας ∆ηµοσίου, συνοδεία σχολίων πως η γραπτή αντίδραση της Πειραιώς (scripta manent) ήταν απλώς µια ειρωνική ανακοίνωση. Οι εντυπώσεις θα µπορούσαν να περιοριστούν στο επίπεδο που προκαλούν ευθυµία της στιγµής.

Αν δεν είχαν δει το φως της δηµοσιότητας πληροφορίες που δεν διαψεύστηκαν, µε βάση τις οποίες δύο ηµέρες πριν από την επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου στον πρωθυπουργό ο πρόεδρος της Ν∆ συνάντησε τον κ. Ιερώνυµο, προτείνοντάς του να µη δεσµευθεί µε τη σηµερινή κυβέρνηση και να περιµένει µια συµφωνία µε τη δική του. Ο Μακαριώτατος µάλλον προσπέρασε την ιδέα. Κάπως έτσι βρέθηκε σε κοινές δηλώσεις µε τον Τσίπρα µπροστά από το τζάκι του Μαξίµου.

Το ίδιο έργο το έχουµε ξαναδεί µε άλλους πρωταγωνιστές. Με τη Μ. Σπυράκη να προτείνει ως εκπρόσωπος του προέδρου της Ν∆ στον Ζόραν Ζάεφ -επισήµως την ώρα που πήγε να πάρει καφέ, ανεπισήµως στο λόµπι ξενοδοχείου των Βρυξελλών- να µην µπει σε διαβούλευση µε την κυβέρνηση Τσίπρα για το ονοµατολογικό της ΠΓ∆Μ και να αναµένει την άνοδο της Νέας ∆ηµοκρατίας στην εξουσία, προκειµένου να λυθούν οι διαφορές. Το επιχείρηµα ήταν πως ούτως ή άλλως ο ΣΥΡΙΖΑ θα ψηφίσει µια συµφωνία για το «Μακεδονικό», εποµένως γιατί αυτή να µη γίνει µε κυβέρνηση Μητσοτάκη...

Πρόκειται για µια στρατηγική ακινησίας που επιχειρεί κατά καιρούς η ηγεσία της Νέας ∆ηµοκρατίας. Όχι όµως στη δική της πολιτική, αλλά στην πολιτική των άλλων. Των κυβερνώντων. Κατά τη γνώµη της ηγεσίας της, η χώρα πρέπει να µπει στον πάγο µετρώντας αντίστροφα για την έλευση της Νέας ∆ηµοκρατίας στην εξουσία. Έως τότε ο αρχηγός της αξιωµατικής αντιπολίτευσης θα µπορεί να απευθύνεται σε Αραβες επενδυτές που συµµετέχουν σε διεθνή φόρα εντός Ελλάδος για να περιγράφει την οικονοµική καταστροφή µιας χώρας στην οποία κυριαρχεί η ανοµία και σχεδόν τα πάντα βρίσκονται σε παραλυτική κατάσταση. Έως ότου αναλάβει τα ηνία η δική του παράταξη για να έρθουν οι επενδυτές. Αυτό όµως είναι πολιτική επένδυση στο χάος