Ιεροί κανόνες

Εν αρχή ην το χάος. Μετά άρχισαν τις συναντήσεις ο πρωθυπουργός και ο Αρχιεπίσκοπος και µια ηµέρα -απόγευµα ήταν- ανακοίνωσαν ότι Πολιτεία και Εκκλησία τα βρήκαν σε µια συµφωνία που είτε θα περνούσε ολόκληρη είτε δεν θα ίσχυε καθόλου. Ποια ήταν η βάση της συµφωνίας;

Ότι οι ιερείς δεν θα πληρώνονταν πια µέσω της Ενιαίας Αρχής Πληρωµών του ∆ηµοσίου, αλλά το Κράτος θα έδινε όλο το ποσόν στην Εκκλησία, η οποία θα µεριµνούσε για τη µισθοδοσία τους. Γιατί η κυβέρνηση να θέλει µια τέτοια συµφωνία; Απλό – αλλά όχι και τόσο: Στην αρχή όλοι κατάλαβαν ότι µε τη συµφωνία γινόταν το πρώτο βήµα για να ξεκαθαρίσουν η Εκκλησία και το Κράτος ποιος είναι ο ρόλος του καθενός. Και κανένα σοβαρό Κράτος δεν µπορεί να έχει στον προϋπολογισµό του κωδικό για µισθοδοσία ιερέων, εκτός και αν µιλάµε για τις γνωστές χώρες όπου κυριαρχούν οι Αγιατολάχ. 

Μετά, όµως, η κυβέρνηση άρχισε να το µπερδεύει το πράγµα, όταν άρχισε να κάνει υπολογισµούς: Πόσοι παπάδες δεν θα λογίζονται πια ως τρόφιµοι του κρατικού κορβανά; Κάπου 8.000-10.000. Ε, λοιπόν, αντί αυτών, θα προσλάβουµε ανάλογο αριθµό δηµοσίων υπαλλήλων. Παράλληλα, είχαν αρχίσει οι διαµαρτυρίες των ιερέων, οι οποίοι θεώρησαν ότι ο Αρχιεπίσκοπος τους αφήνει στον δρόµο, µια και η εµπιστοσύνη ότι το Κράτος θα δίνει για πάντα το ποσό που έταξε ο πρωθυπουργός στην Εκκλησία δεν είναι δα και απεριόριστη.

Εκεί, λοιπόν, τα κυβερνητικά στελέχη το µπέρδεψαν ακόµα πιο πολύ το πράγµα, υποστηρίζοντας -σωστά- ότι οι παπάδες µπορεί να αµείβονται από το ∆ηµόσιο, αλλά δεν είναι δηµόσιοι υπάλληλοι. Ωραία, αλλά, αν δεν είναι δηµόσιοι υπάλληλοι, τότε πώς σκοπεύουν να τους αντικαταστήσουν µε δηµόσιους υπαλλήλους; Χωρίς, µάλιστα, να έχουν εξοικονοµήσει ούτε ευρώ από τη µισθοδοσία τους, αφού δεσµεύονται να την καταβάλλουν εσαεί;

Μετά την απόφαση της Ιεραρχίας να µη δεχθεί την «αποκρατικοποίηση» των ιερέων, η κυβέρνηση δηλώνει έτοιµη να φέρει τη συµφωνία Τσίπρα - Ιερώνυµου για τους µισθούς των ιερέων µονοµερώς στη Βουλή. Θεωρείται δύσκολο να τη στηρίξουν οι Ανεξάρτητοι Ελληνες, όπως και τα υπόλοιπα κόµµατα. Παράλληλα, οι ανά την επικράτεια ιερείς θα ξεκινήσουν τη δική τους εκστρατεία για όσα οι ίδιοι θεωρούν δίκαια – µε ό,τι αυτό συνεπάγεται σε µια οιονεί προεκλογική περίοδο, κατά τη διάρκεια της οποίας ο άµβωνας εύκολα µετατρέπεται σε εξέδρα. Εποµένως, µήπως θα ήταν προτιµότερο όλα να γίνουν στο φως της ηµέρας, χωρίς µυστικά τετ α τετ και τα σχετικά;