Ο αντικαπνιστικός νόμος και το... ημικάπνισμα

Τα µόνα κενά σηµεία του νόµου είναι ότι δεν διασφαλίζει την είσπραξη προστίµων και δεν καθορίζει τι συνιστά κάπνισµα.

Επειδή δεν βλέπω άλλο ρεαλιστικό τρόπο για να εισπράττονται τα πρόστιµα, προτείνω κάθε καπνιστής να έχει ένα τενεκεδάκι κρεµασµένο στον λαιµό του και οσάκις καπνίζει σε δηµόσιο χώρο, να ρίχνει µέσα το αντίτιµο. Εάν π.χ. ένας οδηγός ταξί καπνίσει µέσα στο ταξί του, ο νόµος προβλέπει ρεαλιστικά να ρίχνει στο τενεκεδάκι ένα πεντακοσάρικο.

Προσοχή όμως: Αν ο οδηγός κρατάει το τσιγάρο έξω από το παράθυρο, δεν θεωρείται κάπνισµα σε κλειστό δηµόσιο χώρο, διότι ο χώρος έξω από το παράθυρο είναι µεν δηµόσιος, αλλά ανοιχτός. Ο καπνιστής οδηγός βγάζει το κεφάλι του από το παράθυρο, τραβάει τζούρα, βάζει ξανά µέσα το κεφάλι του και εκπνέει τον καπνό. Η µεν εισπνοή συντελείται σε ανοιχτό δηµόσιο χώρο, η δε εκπνοή επίσης.

Οπότε τίθεται το ζήτηµα τι ακριβώς τιµωρεί ο αντικαπνιστικός νόµος: Το κάπνισµα ή τον καπνιστή; ∆ιότι µόνον ο καπνιστής είναι µέσα στο όχηµα. Το κάπνισµα γίνεται εκτός.

Με την πλέον αυστηρή ερµηνεία του νόµου, στο εκτός παραθύρου κάπνισµα η µέγιστη ποινή δεν µπορεί να υπερβαίνει το ήµισυ του προστίµου, το οποίο θα επιβάλλεται για την εκπνοή, µε το σκεπτικό ότι όταν ο οδηγός εκπνέει, βρίσκεται εντός του οχήµατος. Αν όµως ο οδηγός τραβήξει την τζούρα του µέσα στο ταξί και βγάζοντας έξω το κεφάλι του εκπνεύσει από το ανοιχτό παράθυρο, πάλι εµπίπτει στην περίπτωση του ηµικαπνίσµατος και µόνο 250 ευρώ θα πρέπει να είναι και το πρόστιµο που θα ρίξει µέσα στο τενεκεδάκι.

Με αυτά τα µέτρα είµαι βέβαιος ότι όλα θα πάνε καλά και κανείς µη καπνιστής δεν θα καπνίζει πλέον σε κλειστό δηµόσιο χώρο.