Το ΚΙΝΑΛ των υπαινιγµών

Ο Γιώργος Καµίνης είπε ότι πραγµατικά ενδιαφέρεται για µία θέση στο Ευρωκοινοβούλιο µε τα ψηφοδέλτια του Κινήµατος Αλλαγής -εννοείται-, όµως έβαλε µία παράµετρο: αυτήν περί της αναγκαιότητας λήψης συλλογικών αποφάσεων στα όργανα.

Αυτή η παράµετρος δεν ήταν όµως τόσο εµφανής όταν ο δήµαρχος απάντησε για το εάν στο κόµµα του, το ΚΙΝΑΛ, θα τεθεί θέµα ηγεσίας εφόσον αυτό δεν αναδειχθεί µία από τις τρεις πρώτες πολιτικές δυνάµεις στις εκλογές. Οποτε αυτές γίνουν.

Σηµειωτέον πως αυτός ήταν ο πήχης που τοποθέτησε ο ίδιος ο δήµαρχος και ένας εκ των υποψηφίων για την ηγεσία ως διακηρυγµένο στόχο του Κινήµατος Αλλαγής. Εδώ λοιπόν ο Γ. Καµίνης είπε πως αν ο στόχος δεν επιτευχθεί, τότε στη Χαριλάου Τρικούπη θα ανοίξουν οι συζητήσεις...

Κάπου εδώ αρχίζει και εξηγείται η στρατηγική της ηγεσίας του Κινήµατος Αλλαγής εν όψει της κάλπης. Αυτή θα είναι η πρώτη εθνική αναµέτρηση της Φ. Γεννηµατά ως προέδρου του ΚΙΝΑΛ και η δεύτερή της ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Το Κίνηµα Αλλαγής προσβλέπει σε διψήφιο ποσοστό και στη συνταγµατική δυνατότητα να πάρει διερευνητική εντολή. Η ηγετική οµάδα οδηγεί τη ρητορική της στα άκρα όταν αναφέρεται στον Τσίπρα και στους υπουργούς του και συγχρόνως επιχειρεί επιτηδευµένα αρκετές φορές να υψώσει τους τόνους απέναντι στη Ν∆.

Το Κίνηµα Αλλαγής πιέζεται και δίνει τα ρέστα του στον δρόµο προς τις κάλπες. Η πίεση αφορά και την κυρία Γεννηµατά, που διαπιστώνει ότι εάν δεν γίνει ο τρίτος δρόµος ενδεχοµένως και να αµφισβητηθεί. Ο Γ. Καµίνης το είπε σχεδόν ανοιχτά. Ο Ν. Ανδρουλάκης το υπαινίσσεται. Και ο Γ. Παπανδρέου δεν οµιλεί. Μιλούν όµως οι δικοί του στέλνοντας µηνύµατα στην ηγεσία να µην κάνει περίεργες επιλογές µε τους υποψηφίους στις εκλογικές περιφέρειες.

Το ερώτηµα είναι εάν η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ θα προτείνει στον ΓΑΠ κάθοδό του σε µια περιφέρεια όπου δύσκολα το κόµµα θα εκλέξει βουλευτή ή εάν θα συναινέσει στο αίτηµά του να επιστρέψει στην Αχαΐα, ανοίγοντάς του τον δρόµο της επιστροφής. Στη Βουλή και όχι µόνο...