Σε ποιον θα λείψει ο μητροπολίτης Αβρόσιος τώρα που παραιτήθηκε;

Εάν το πρωί της Κυριακής ακούσατε καμπάνες να ηχούν χαρούμενες, είναι επειδή επισημοποιήθηκε η αποχώρηση του Αμβρόσιου από τη θέση τού μητροπολίτη Καλαβρύτων, μετά την υπογραφή της παραίτησής του στις 17 Αυγούστου. Αλήθεια, σε ποιον θα λείψει αυτή η φιγούρα;

Αλλά πρώτα ας πάμε λίγο πιο πίσω, αφού κανείς δεν έπεσε από τα σύννεφα με την παραίτησή του. Τον Νοέμβριο του 2017, ο Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, με δάκρυα στα μάτια, γονάτισε μπροστά στην Ωραία Πύλη της Φανερωμένης Αιγίου και ζήτησε συγγνώμη από όσους στενοχώρησε. Και ποιος να ξέρει πόσοι είναι, αλήθεια… «Συγχωρήστε μου, σας παρακαλώ και σας ικετεύω, συγχωρήστε μου, αδελφοί μου και παιδιά μου, τα λάθη μου, τις παραλείψεις μου, τις ατέλειες του χαρακτήρος μου», είπε ο ιεράρχης και συμπλήρωσε: «Ολα έχουν ένα τέλος και ήρθε η ώρα να ζήσω μαζί σας εδώ, στο Αίγιο και στα Καλάβρυτα, έξω από τα επίσημα». Με άλλα λόγια, πέραν της μετάνοιας για Όσκαρ, εξέφρασε την πρόθεσή του να παραιτηθεί. Αμήν.

Και κάπως έτσι, έδωσε ο Θεός και ξημέρωσε αυτή η άγια ημέρα για τη χριστιανοσύνη και ο μητροπολίτης βάζει τέλος στην εκκλησιαστική πορεία του. Μέχρι αυτή τη στιγμή, όμως, ο άγιος πατέρας πρόλαβε να είναι κατηγορούμενος για δημόσια υποκίνηση βίας ή μίσους -με βάση το άρθρο 1 του νόμου 4285/2014,για την καταπολέμηση του ρατσισμού (ο λεγόμενος αντιρατσιστικός νόμος)- αλλά και για κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος. Μπορώ, επίσης, να θυμηθώ κάποιες πολύ μεγάλες στιγμές του ιεράρχη, έμπλεες χριστιανικής αγάπης προς τον πλησίον – πάντα σύμφωνα με τις διδαχές του Ιησού. Πράξεις οι οποίες όχι μόνο δεν ήταν καθαγιασμένες, όχι μόνο ήταν ενάντια στον θρησκευτικό νόμο, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις και απέναντι στο Σύνταγμα της Ελλάδας, ποινικά κολάσιμες, αλλά και κατά της Δημοκρατίας. Ο μητροπολίτης Αμβρόσιος Λενής -κατά κόσμον, Αθανάσιος Λενής- από ιεροκήρυξ, είχε λάβει τον βαθμό του μοιράρχου και κατόπιν του ταγματάρχη Χωροφυλακής. Στις 17 Αυγούστου του 1976 απηύθυνε χαιρετισμό στους αξιωματικούς και οπλίτες της Ελληνικής Χωροφυλακής για τα «ατυχή συμβάντα εν τη ενασκήσει του υπηρεσιακού των καθήκοντος». Δηλαδή, το να βασανίζουν μέσα στη χούντα ανθρώπους και να τους στέλνουν εξορία ήταν μια… απλή ατυχία.

Στη νεκρώσιμη ακολουθία που τέλεσε ο Αμβρόσιος χαρακτήρισε ως ήρωα -«σαν τον Κολοκοτρώνη και τον Σωκράτη», όπως είπε ο ίδιος- τον Νίκο Ντερτιλή, έναν από τους πραξικοπηματίες που πρωτοστάτησαν στην κατάλυση της Δημοκρατίας το 1967. Ο αποθανών, με την αποκατάσταση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, καταδικάστηκε σε εικοσαετή κάθειρξη για το πραξικόπημα και σε ισόβια κάθειρξη ως ένοχος ανθρωποκτονίας από πρόθεση του 20χρονου Μιχάλη Μυρογιάννη κατά την καταστολή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, τον Νοέμβριο του 1973. Αλλά έτσι κι αλλιώς, ο μητροπολίτης είχε πολλά «τροπάρια»: από τον «μασόνο Σημίτη» μέχρι τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, ο οποίος δεν κάλεσε τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής Νίκο Μιχαλολιάκο στην Προεδρία μετά τις εκλογές. Στο «εγκόλπιό» του ο ιεράρχης είχε και τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, ως υπαίτιο για τις πλημμύρες επειδή είναι… άθεος, μέχρι το ότι δεν παντρεύτηκε στην εκκλησία την Μπέτυ Μπαζιάνα.

Τι να πρωτοθυμηθείς για τον Αμβρόσιο. Το ομοφοβικό του παραλήρημα; «Αυτούς τους ξεφτιλισμένους, φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Είναι εκτρώματα της φύσεως! Ψυχικά και πνευματικά πάσχουν! Είναι άτομα με διανοητική διαταραχή! Δυστυχώς αυτοί είναι τρις-χειρότεροι και πολύ πιο επικίνδυνοι από κάποιους, που ζουν στα τρελοκομεία!», όπως είχε δηλώσει για τους ομοφυλόφιλους. Είναι ο ίδιος που, διδάσκοντας τη χριστιανική αγάπη, καταράστηκε τον πρώην υπουργό Παιδείας, Νίκο Φίλη -με αφορμή την κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών- αλλά και εκείνους που δεν νηστεύουν και τρώνε κρέας τη Μεγάλη Παρασκευή. Συγκεκριμένα, είχε πει: «Ενώπιόν σας, παρακαλώ τον Εσταυρωμένο Χριστό να σαπίσει το χέρι του Φίλη αν υπογράψει τέτοια διατάγματα αθεΐας». Για τους άθεους, έδωσε λύσεις: «Να γίνει δηλητήριο και να τους τρυπήσει το στομάχι να γίνει πέτρα και να μην το χωνέψουν το κρέας».

Ας μη τα θυμόμαστε και συγχυζόμαστε. Έπειτα από, σχεδόν, σαράντα ολόκληρα χρόνια αρχιερατείας του στην Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, δεν είναι εύκολο να θυμηθείς όλα όσα δήλωσε σε ανάλογα κηρύγματα μίσους. Με άλλα λόγια, δεν θεωρώ πως η απουσία του Αμβρόσιου από τον δημόσιο βίο θα γίνει αισθητή σε νορμάλ ανθρώπους, οι οποίοι αγαπούν τους συνανθρώπους τους και υπακούουν στους νόμους του κράτους. Την ίδια στιγμή, προφανώς και θα λείψει μόνο σε εκείνους που έχουν μπερδέψει την αληθινή πίστη, τα ιερά και τα όσια της θρησκείας, με τη μισαλλοδοξία και το σκεπτικό των Αγιατολάδων στο Ιράν. Η απουσία του Αμβρόσιου θα είναι έντονη μόνο σε αυτούς που έχουν μάθει να τρέφονται με τη ρητορική μίσους και έχουν απολέσει το νόημα της πραγματικής αγάπης προς τον πλησίον, όπως τη δίδαξε ο Χριστός.

Και όσο για αυτά τα οποία έπραξε ο Αμβρόσιος ή για όλα εκείνα τα οποία εκστόμισε από άμβωνος, με δηλητηριώδη λόγο, εκθέτοντας την Εκκλησία, ας τον συγχωρήσει ο Θεός.  

Ένας εγγονός ιερέα