Το θέμα δεν είναι ο Πρετεντέρης, αλλά ο Πολιτισμός

Πολύς λόγος έγινε, τις τελευταίες ημέρες, με αφορμή την πληροφορία που διακινήθηκε σχετικά με την πιθανή τοποθέτηση του δημοσιογράφου Γιάννη Πρετεντέρη στη θέση του προέδρου του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.

Οι αντιδράσεις, αρνητικές στην πλειοψηφία τους, κατέκλυσαν τα social media και τις ενημερωτικές ιστοσελίδες είτε ως απλά σχόλια είτε ως στοχευμένες πολιτικές τοποθετήσεις που ενημέρωναν για το αυτονόητο, ότι, δηλαδή, στην Ελλάδα, δεκαετίες τώρα, διορίζονται, συχνά πυκνά, για πολιτικούς λόγους, τα λάθος πρόσωπα στις λάθος θέσεις.

Προφανώς ο κ. Πρετεντέρης είναι ακατάλληλος γι΄ αυτό το νευραλγικό πόστο, δεδομένου ότι ουδέποτε έχει αναμειχθεί, ενεργά και επί της ουσίας, με τα πολιτιστικά δρώμενα. Γι΄ αυτό, άλλωστε, και οι πιθανότητες να αναλάβει τον συγκεκριμένο ρόλο, απ’ ό,τι φαίνεται, είναι, πλέον, σχεδόν μηδενικές.

Παρόλα αυτά το θέμα δεν είναι ο κ. Πρετεντέρης ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να είναι. Το θέμα είναι το πολύτιμο αγαθό που λέγεται Πολιτισμός και αποτελεί κομβικής σημασίας τομέα για την Ελλάδα. Έναν τομέα που περιλαμβάνει την ανεκτίμητης αξίας πολιτισμική μας κληρονομά, τη διαφύλαξη της και την ορθή διαχείρισή της, τη σύγχρονη εγχώρια δημιουργία, αλλά και την υψηλή ευθύνη της πολιτιστικής καλλιέργειας των Ελλήνων πολιτών.

Γιατί, λοιπόν, δεν ξεσηκώθηκε κανείς όταν το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών κινδύνευε με λουκέτο και οι εργαζόμενοί του παρέμεναν απλήρωτοι επί μήνες; Γιατί δεν έγινε αντίστοιχος ντόρος με τη μετάκληση ενός σπουδαίου καλλιτέχνη ή για την παρουσίαση μιας αξιόλογης παράστασης; Γιατί σχεδόν ποτέ δεν ασχολήθηκε κανείς με τα αμέτρητα προβλήματα των ελληνικών ορχηστρών που παλεύουν καθημερινά να επιβιώσουν ή με τους Έλληνες ταλαντούχους καλλιτέχνες που είναι καταδικασμένοι να εγκαταλείψουν τα όνειρά τους επειδή δεν υπάρχει οργανωμένη πολιτική στήριξής τους;

Σε αυτά τα ερωτήματα οφείλει να απαντήσει ο καθένας από εμάς αν ενδιαφέρεται πραγματικά για την ουσία αυτού που λέγεται Πολιτισμός. Μόνον έτσι θα καταφέρουμε να περάσουμε το ισχυρό μήνυμα πως ο Πολιτισμός δεν έχει καμία σχέση - ή καλύτερα δεν θα πρέπει να έχει -με τη μικροπολιτική και όσα τη συνοδεύουν. Γιατί ο Πολιτισμός αποτελεί, από μόνος του, την ισχυρότερη και πιο αυθεντική μορφή πολιτικής.