Πάµε Ντακότα;

Το αντίστοιχο µέγεθος σήµερα είναι 30.000 ευρώ. Ητοι, µέσα σε εκατό χρόνια δεκαπλασιάσαµε το κατά κεφαλή δηµόσιο χρέος µας. Γεννάται, συνεπώς, το ερώτηµα, ποιες είναι οι προοπτικές µας ως χώρας, µε δεδοµένο ότι τo 2118 κάθε νεογέννητο θα οφείλει 300.000 ευρώ για το δηµόσιο χρέος. Για να µην πούµε για το ιδιωτικό.

Μην ανησυχείτε όµως, διότι τα πράγµατα είναι χειρότερα απ’ όσο φαίνονται. Πριν από εκατό χρόνια ο πληθυσµός αυξανόταν συνεχώς και ο βαθµός αυτάρκειας της χώρας ήταν υψηλός.

Επίσης, ήκµαζαν οι ελληνικές παροικίες στην Ανατολή και διοχέτευαν δωρεές στην Ελλάδα. Αν λοιπόν µε αυτές τις συνθήκες δεκαπλασιάσαµε το χρέος µας τον προηγούµενο αιώνα, σκεφτείτε τι θα γίνει τον επόµενο. Πόσω µάλλον που από 1ης Ιανουαρίου θα µειωθεί η προστασία της πρώτης κατοικίας και η Ελλάς τυγχάνει ολόκληρη υποθηκευµένη.

Οιοσδήποτε σώφρων ιδιώτης βρισκόταν στη θέση µας θα εκποιούσε το ακίνητό του πριν του το πάρει η τράπεζα, θα πλήρωνε το χρέος του και θα αγόραζε ένα σπιτάκι για να βάλει µέσα το κεφαλάκι του. Εν προκειµένω, συνιστώ την αραιοκατοικηµένη Ντακότα, όπου η γη είναι πάµφθηνη και µπορείς να αγοράσεις µία µονοκατοικία 200 τετραγωνικών µε όσα κοστίζει µια γκαρσονιέρα Airbnb στο Παγκράτι.

Δεν µένει παρά να µας δεχτεί ο πρόεδρος Τραµπ, που έχει µια δυσφορία µε τους µετανάστες, διότι εµείς θα πάµε µε τα λεφτά µας, σαν κύριοι, να αγοράσουµε γη και σπίτια. Ενα καλό µεσιτικό γραφείο απαιτείται για να εκποιήσει την Ελλάδα σε καλή τιµή, πριν την πάρουν κοµµατιαστά οι Κινέζοι, και τα βάσανά µας τελείωσαν. Ας βρεθεί κανένα πλούσιο κορόιδο να ασχολείται µε το Eurogroup, τη Λαγκάρντ και τις διακοπές της Αϊσέ όσο εµείς θα ψαρεύουµε πέστροφες στις λίµνες της Ντακότα.