Καθαρίστρια από τον Βόλο: Πού πας, κυρά µου;

Δεν ξέρει ότι εδώ αλλιώς έχουν τα πράγµατα και µε διαφορετικό τρόπο διαχειρίζεται κανείς αυτές τις µικροϋποθέσεις «διαφωνίας» µε το κράτος... Η υπόθεση έρχεται από χρόνο µακρινό -κοντά είκοσι δύο χρόνια-, όπως εξάλλου και οι περισσότερες υπό έλεγχο και διερεύνηση ιστορίες δηµοσίου ενδιαφέροντος.

Γιατί -µη µου πείτε- αυτή κι αν είναι υπόθεση δηµοσίου ενδιαφέροντος. Τα έχει όλα. Και πλαστογραφία κρατικών εγγράφων προς ίδιον όφελος. Και παράνοµο διορισµό µε συνακόλουθη παράνοµη πολυετή αµοιβή και βέβαια ασφαλιστικά δικαιώµατα. Ολα αυτά µε την εγγύηση του κράτους, την ώρα που -όπως θα έλεγε και ένας ακραιφνής φιλελεύθερος- ο ιδιωτικός τοµέας στενάζει κάτω από την µπότα της βαριάς φορολογίας και της ανασφάλειας των χαµηλών αποδοχών και της ανεργίας.

Εξάλλου, πάντα στην Ελλάδα απέδιδε η σιγουριά του συνδυασµού κράτους - επιχειρηµατικότητας. Τώρα βέβαια, να καθαρίζει σκάλες δεν είναι ακριβώς επιχειρηµατικότητα, αυτά όµως είναι λεπτοµέρειες. Αντιθέτως, η αντιµετώπιση των µικροπροβληµάτων δίνει λύσεις και δεν οδηγεί σε εµπλοκές που -εκτός των άλλων- προκαλούν και οργή στο πλήθος.

Μερικές απλές συµβουλές-οδηγίες θα βοηθούσαν για την επόµενη φορά. Πρώτα απ’ όλα, όταν αντιληφθείς ότι η υπόθεση «ψάχνεται», προσλαµβάνεις γνωστό και τηλεοπτικά «παραθυράτο» νοµικό.

Επόµενη κίνηση, η επαφή µε πολιτικά πρόσωπα – κατά προτίµηση µε αρχηγούς κοµµάτων και βουλευτές.

Συνέντευξη Τύπου, για ευρισκόµενο σε πλήρη εξέλιξη σχέδιο φυσικής και (για την περίπτωση) ταξικής εξόντωσης,  πάντα βοηθάει. Και τέλος, αν στα διεκδικούµενα µικροποσά µπορούσες να προσθέσεις µερικά εκατοµµύρια, θα µετέφερες το πρόβληµα στους άλλους. Τα λίγα τα φορτώνεσαι εσύ, τα πολλά ψάχνουν οι άλλοι να βρουν τρόπο να εισπράξουν...

Τίποτα από όλα αυτά δεν ακολούθησε η... παράνοµη του Βόλου. Και αντί να είναι σε µπούνγκα-µπούνγκα πάρτι της Μυκόνου, µετράει τώρα τα βήµατα στο κελί των Θηβών, παρακαλώντας για επιείκεια το άµωµο και αµόλυντο σύστηµά µας...