Ακριβαίνουν τα αυτοκίνητα που φθηναίνουν...

Δεν χρειάζεται και πολύ. Μια κουβέντα παραπάνω από αρμόδια χείλη αρκεί για να αρχίσουν να πέφτουν πρωτοσέλιδοι τίτλοι και μαζί τους να δημιουργείται ένα βουνό από ερωτήματα φίλων, γνωστών, συγγενών και εν γένει αναγνωστών.

Τελικά τί γίνεται, έρχεται απόσυρση; Θα φθηνύνουν τα αυτοκίνητα; Θα απαγορευτούν τα ντίζελ; Να πάρω υβριδικό; Να πάρω ηλεκτρικό;

Το ποιος μπορεί να αγοράσει είναι βέβαια ένα μεγάλο ζήτημα, αφού παρά τις συνεχείς θεαματικές ανόδους των πωλήσεων τα τελευταία χρόνια, βρισκόμαστε κάπου στο 1/3 (ολογράφως: ένα τρίτο) της αγοράς του παλιού καλού καιρού, με περίπου 105.000 «κομμάτια» ετησίως που δεν μπορούν και τη νεότητα του στόλου να διατηρήσουν, αλλά και την ανάγκη για ασφαλές, καθαρό και σύγχρονο μεταφορικό-μέσο των συμπολιτών μας να ικανοποιήσουν.

Επιστρέψαμε σε μια κατάσταση που το καινούριο αυτοκίνητο έχει γίνει και πάλι αντικείμενο του πόθου, οι εισαγωγείς μεταχειρισμένων κάνουν πάρτι και εντέλει στην πραγματικότητα κανείς δεν είναι ικανοποιημένος. Είναι το ΑΕΠ, είναι το εισόδημα του μέσου εργαζόμενου και της πρώην μεσαίας τάξης, είναι και ο τρόπος που οι τράπεζες κινούνται στον τομέα των χρηματοδοτήσεων.

Αλλά τώρα να, αλλάζουν τα πράγματα, θα φθηνύνουν τα αυτοκίνητα! Δεν μπορεί... Το ποιος υπουργός ή υφυπουργός είπε τί, επιδεικνύοντας μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις και άγνοια της υφιστάμενης νομοθεσίας, δεν έχει και τόση σημασία. Εκείνο που μετράει είναι ότι υπό τις παρούσες συνθήκες τα αυτοκίνητα απλώς δεν μπορούν να φθηνύνουν. Τουλάχιστον με θεαματικό τρόπο, με απόσυρση και μεγάλες εκπτώσεις ή με θεαματική μείωση του ειδικού τέλους ταξινόμησης σαν αυτήν που είχαμε ζήσει το 2009, λίγο πριν την καταστροφή... Γιατί; Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχει ο λεγόμενος «δημοσιονομικός χώρος», δηλαδή τα αναγκαία χρήματα.

Οι πιθανολογούμενες διορθωτικές κινήσεις στη φορολογία των καινούριων αυτοκινήτων – αν και εφόσον, φυσικά... - ενδεχομένως θα εκλογικεύσουν τις τιμές κάποιων μοντέλων, όμως ελάχιστα θα επηρεάσουν το κόστος των πλέον δημοφιλών κατηγοριών, αυτών που η τιμή πώλησης δεν ξεπερνά τις 20.000 ευρώ. Ενώ αν δίνονταν γενναία κίνητρα για καθαρά (βλ. ηλεκτρικά) αυτοκίνητα, αυτά θα αφορούσαν ένα πολύ περιορισμένο κοινό.

Και βέβαια μην ξεχνάτε το Euro 6d και το WLTP. Ο νέος τρόπος μέτρησης των ρύπων βαδίζει προς την ολική εφαρμογή θα φέρει κάποια στιγμή μαζί του και αύξηση των ονομαστικών τιμών του CO₂ – και αν δεν υπάρξουν άλλες παρεμβάσεις αυτό θα οδηγήσει σε αύξηση του φόρου και κατά συνέπεια των τιμών πώλησης! Αν τώρα πάμε λίγο πιο μακριά, τα plug in υβριδικά είναι καθ’ οδόν. Και αυτά είναι εξ ορισμού πιο ακριβά από τα συμβατικά...

Κατά συνέπεια όποιος μπορεί αγοράζει τώρα, χωρίς να περιμένει το θαύμα. Αγοράζει εφόσον υπάρχει πραγματική ανάγκη, με βάση τη λογική και τις δυνατότητές του. Και ευκαιρίες υπάρχουν πάντα στην αγορά!