Ο «αέρας» της Τουρκίας και η επιθετικότητά της σε Κυπριακό και Αιγαίο

Ο τουρκικός στρατός προελαύνει εντός του συριακού εδάφους. Οι διεθνείς οργανισµοί και οι µεγάλοι διεθνείς παίκτες «σφυρίζουν αδιάφορα». Γράφουν χλιαρές ανακοινώσεις. Για τις παλινωδίες του Τραµπ καλύτερα να τις αφήσουµε στη διακριτική ευχέρεια επιθεωρησιογράφων.

Στην ουσία στέλνουν το µήνυµα στην Τουρκία ότι θα αντιδράσουµε µόνον αν «γλυκαθεί» ο τουρκικός στρατός και µπει σε µεγαλύτερο βάθος στο συριακό έδαφος από αυτό που διακήρυξε ο Τούρκος πρόεδρος και είναι γνωστό στην παγκόσµια κοινή γνώµη.

Οι Κούρδοι του Ιράκ, οι Αµερικανοί και η ίδια η Συρία, που θα µπορούσαν να αντιδράσουν και πρακτικά, µε στρατιωτικές δυνάµεις, είτε δεν θέλουν είτε δεν µπορούν. Ο Ερντογάν φαίνεται ότι έχει καλύψει τα νώτα του και έχει εξασφαλίσει µια νικηφόρα πορεία. Το τέλος της τουρκικής επίθεσης είναι λίγο-πολύ προδιαγεγραµµένο. Η ζώνη που επιθυµεί ο Ερντογάν θα γίνει, παρά τα θύµατα που θα έχει η Τουρκία, τα οποία µάλλον σε µεγάλο βαθµό θα τα αποκρύψει. Το ερώτημα είναι αν ύστερα από όλα αυτά ο αυταρχικός γείτονας καταστεί πιο επιθετικός και επικίνδυνος.

Ιδιαίτερα στα ανοιχτά ή θεωρούµενα ως ανοιχτά ζητήµατα µε την Ελλάδα: Κυπριακό, εκµετάλλευση των υδρογονανθράκων, ασφάλεια στο Αιγαίο, Προσφυγικό. Αφού µε την ανοχή της διεθνούς κοινότητας παραβιάζει τον καταστατικό χάρτη του ΟΗΕ, γιατί να µην πάρει «αέρα» και για όλα τα άλλα;