Διολίσθηση στη σύγκρουση ΗΠΑ-Τουρκίας

Ετσι, στη διαµάχη για τις ρωσικές αντιαεροπορικές συστοιχίες S-400 και τα αµερικανικά µαχητικά αεροσκάφη F-35 ήλθε να προστεθεί η υπόθεση Κασόγκι.
Η Αγκυρα, αφού προσπάθησε σε επίπεδο παρασκηνιακών διαβουλεύσεων να «εµπορευτεί» τη σιωπή της για την εµπλοκή του Ριάντ στη δολοφονία µε ανταλλάγµατα από τις ΗΠΑ, µετά την τελευταία συνάντηση των Τσαβούσογλου - Ποµπέο, περνά σε δηµόσια επικοινωνιακή επίθεση.

Το µήνυµα είναι σαφές: Η Ουάσιγκτον -ή, καλύτερα, ο Τραµπ- προσπαθεί να καλύψει το καθεστώς του Ριάντ, στο όνοµα της στρατηγικής σχέσης των δύο χωρών, µε κοινό ζωτικό συµφέρον την αντιπαλότητα για τις περιφερειακές φιλοδοξίες του Ιράν. Αν οι απειλές του Ερντογάν αποσαθρώσουν την αξιοπιστία του διάδοχου στο Ριάντ µε στοιχεία που δεν θα µπορούν να αµφισβητηθούν, η ζηµιά για τη Σαουδική Αραβία θα καταγραφεί σε πολλά µέτωπα ταυτόχρονα:

Πρώτον, στην προσπάθεια περιφερειακής αποµόνωσης της Τεχεράνης, µε τους συσχετισµούς να αλλάζουν στον Κόλπο: Το Κατάρ έχει αντέξει στην αποµόνωση που έχει επιβάλει το Ριάντ, ενώ το Οµάν θα έχει κάθε λόγο να συνεχίσει την πολιτική ίσων αποστάσεων.

Δεύτερον, στον πόλεµο δι’ αντιπροσώπων Ιράν - Σαουδικής Αραβίας στην Υεµένη θα ευνοηθεί η πλευρά των φιλοϊρανών ανταρτών.

Ετσι, η ευαισθησία Ερντογάν για τη δολοφονία Κασόγκι δεν είναι τίποτε άλλο παρά ευθεία βολή στον σκληρό πυρήνα των ζωτικών γεωπολιτικών συµφερόντων των ΗΠΑ, αλλά και του Ισραήλ, που επενδύουν στην περιφερειακή ισχύ και την επιρροή του Ριάντ. Είναι η δεύτερη φορά µέσα σε λίγα χρόνια που η Αγκυρα προσπαθεί να βραχυκυκλώσει στρατηγικές επιλογές των ΗΠΑ στην ευρύτερη Μέση Ανατολή: Μετά το 2013 αντιτάχθηκε στην προσέγγιση ΗΠΑ - Ιράν που είχε επιλέξει ο Οµπάµα και σήµερα παρεµβάλλεται στη στρατηγική ειδική σχέση Ουάσιγκτον - Ριάντ.