Joker - ΑΕΛΛΩ: Σουρεαλισμός κατάλληλος για όλες τις ηλικίες

Ο υπερρεαλισμός ή σουρεαλισμός, από τις γαλλικές λέξεις sur (επάνω, επί) και réalisme (ρεαλισμός, πραγματικότητα), ήταν ένα κίνημα που αναπτύχθηκε κυρίως στον χώρο της Λογοτεχνίας, αλλά εξελίχθηκε σε ένα ευρύτερο καλλιτεχνικό και πολιτικό ρεύμα. Στα Ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί ως «πάνω ή πέρα από την πραγματικότητα». Συχνά ο όρος -απλοϊκά, στην καθομιλουμένη- χρησιμοποιείται με διαφορετικούς τρόπους για να υποδηλώσει κάτι φανταστικό, αλλόκοτο, παράλογο ή τρελό.

Τέτοιες σκηνές, απόλυτα σουρεαλιστικές, ζήσαμε το Σαββατοκύριακο και τη Δευτέρα με τα όσα έγιναν ή δεν έγιναν στην προβολή του «Joker» σε δύο κινηματογράφους. Και, κάπως έτσι,  η -χαρακτηρισμένη ως «ακατάλληλη δια ανηλίκους»- ταινία έγινε, μέσα σε λίγες ώρες, πολιτικό ζήτημα. Και ακριβώς έτσι ξεκίνησε το σουρεάλ…

Η αντιπολίτευση εγκαλεί την κυβέρνηση επειδή αυτή εφάρμοσε τον νόμο και τώρα η κυβέρνηση απολογείται επειδή τον εφάρμοσε, αφού υπήρξαν επώνυμες καταγγελίες για παρουσία μικρών παιδιών σε ταινία ακατάλληλη για ανήλικους κάτω των 18 ετών.

Η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, παραδέχτηκε ότι οι σχετικές καταγγελίες για ανήλικους στις αίθουσες προβολής του «Joker» έγιναν από υπαλλήλους του υπουργείου της και τις κατηγόρησε για παράβαση καθήκοντος.

Οι οποίες δηλώνουν ότι απλώς έκαναν τη δουλειά τους. Μετά, ακολούθησε ο αρμόδιος υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ο οποίος, αφού δέχτηκε τα «πυρά» της αντιπολίτευσης, έγραψε –μέσω Twitter– ότι θα πάει να δει την ταινία του Τοντ Φίλιπς με τον 15χρονο γιο του. Δηλαδή, θα παραβιάσει τον νόμο που είναι υποχρεωμένος να προστατεύει ή είναι, απλώς, ένα τρολάρισμα της όλης υπόθεσης, όταν κάποιοι λένε ότι με το «τιτίβισμά» του «άδειασε» την ΕΛ.ΑΣ., η οποία τονίζει ότι δεν πήγε με τα ΕΚΑΜ να συλλάβει πιτσιρίκια;

Την ίδια στιγμή, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν γραφτεί χιλιάδες αναρτήσεις για το ίδιο ζήτημα, με διαφορετικές απόψεις. Ότι από τη μία καλώς η Αστυνομία έκανε τη δουλειά της, ότι από την άλλη δεν έπραξε σωστά και ότι θα πρέπει να πηγαίνει και στα μπαρ για να ελέγξει εάν μπεκροπίνουν ανήλικοι.

H συζήτηση συνεχίστηκε στα social media με νέες αψιμαχίες περί της σήμανσης ταινιών, για το τι συμβαίνει σε άλλα κράτη, γιατί η προηγούμενη κυβέρνηση και σημερινή αντιπολίτευση αντιδρά, ενώ δεν κατάργησε το κινηματογραφικό «ακατάλληλη διά ανηλίκους» - «εμείς δεν στέλναμε Αστυνομία στα σινεμά» η απάντηση και το γλέντι συνεχίστηκε. Κάποιοι άλλοι έθεσαν το θέμα της υπερβολικής αστυνόμευσης, την ίδια ώρα που αρκετοί θύμιζαν ότι τα παιδιά δεν χρειάζεται να πάνε σινεμά για να δουν κάτι ακατάλληλο, αρκεί να συντονιστούν σε κάποια τηλεοπτικά κανάλια για να δουν αίσχη. Ορισμένοι θύμισαν πως υπάρχει πάντα το Διαδίκτυο για να κατεβάσεις τζάμπα όποια ταινία θες -επομένως, δεν προστατεύονται τα πιτσιρίκια-, ενώ κάποιοι τους κατηγορούσαν ότι αβαντάριζαν την πειρατεία.

Ας μην τα πολυλογούμε, η όλη κατάσταση είναι εντελώς σουρεάλ. Όλοι θεωρούν ότι έχουν δίκιο, είμαστε μικρά καρέ μιας μεγαλειώδους σουρεαλιστικής ταινίας, την οποία παρακολουθούμε -μικροί και μεγάλοι- χωρίς εισιτήριο και χωρίς τη σχετική σήμανση.

Το μόνο βέβαιο είναι πως αυτή η ταινία -αφού πρώτα «σπάσει» πολλά δάχτυλα σε πληκτρολόγια που θα λυσσάνε για να αποδείξουν σε αυτόν που τσακώνονται διαδικτυακά πως έχουν δίκιο- θα σπάσει ταμεία από την τόση διαφήμιση. Και, τελικά, θα τη θυμόμαστε όχι μόνο για την ερμηνεία του «Τζόκερ», αλλά και για τις στολές της Αστυνομίας ανάμεσα σε καθίσματα σινεμά. Σουρεάλ, μη λέμε τα ίδια…