Μεταναστευτικό: Εµείς και οι άλλοι

Λέσβος και Σάμος ξεχειλίζουν από πρόσφυγες. Ή, έστω, από µετανάστες. Ο διαχωρισµός έχει ουσία αργότερα, όταν κριθούν τα θέµατα ασύλου του καθενός που εισέρχεται στην ελληνική επικράτεια.. Αυτήν τη στιγµή το πρόβληµα κυρίως είναι οι αριθµοί… Πίσω από τους οποίους είναι άνθρωποι βεβαίως.

Οι αριθμοί είναι αµείλικτοι για τα νησιά υποδοχής. Οι καταστάσεις που δηµιουργούνται εκεί είναι... ωρολογιακές βόµβες. Χώρια το ρεζιλίκι για τη χώρα, η οποία και δέχεται ένα κύµα προσφύγων που δεν της αναλογεί, απλώς λόγω γεωγραφίας είναι το πέρασµα για άλλες ανεπτυγµένες ευρωπαϊκές χώρες, και διασύρεται, αφού η κατάσταση π.χ. στη Μόρια τείνει να γίνει διεθνές συνώνυµο της απανθρωπιάς. Εµ, βρεγµένοι, εµ, δαρµένοι, δηλαδή...

Η λύση προφανώς είναι η αποσυµφόρηση των βεβαρηµένων από τις προσφυγικές ροές νησιών, µε τη µεταφορά σε πολλά κέντρα υποδοχής ανά την επικράτεια προσφύγων ή µεταναστών, ώσπου να µελετηθούν οι αιτήσεις ασύλου που υποβάλλουν και να κριθεί η τύχη τους: παραµονή στη χώρα, προώθηση σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα ή επιστροφή στη χώρα προέλευσής τους ή την Τουρκία.

Και εδώ έρχονται τα παραδείγµατα Πεντέλης και Βρασνών. Τοπικές κοινωνίες που εξεγείρονται επειδή θεωρούν ότι πρέπει να µείνουν αµόλυντες από «πρόσφυγες»… Οι τοπικοί άρχοντες, για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο, δεν πάνε κόντρα στο ρεύµα. «Η Λέσβος και η Σάµος µπορούν να πάνε να πνιγούν... Τι να κάνουµε, είναι απέναντι... Ενώ εµείς µακριά...». Αυτό λένε στην ουσία, χωρίς να το διατυπώνουν.

Η πολιτεία οφείλει άµεσα να δώσει ένα σύνολο ισχυρών κινήτρων, π.χ. χρηµατοδοτήσεων για έργα που λιµνάζουν, παροχών κ.λπ. σε όσες περιοχές δεχθούν στα όριά τους την προσωρινή φιλοξενία προσφύγων και την αποσυµφόρηση της «πρώτης γραµµής»