Πορείες διαμαρτυρίας σε μία λωρίδα – Πού θα βρεθεί η συναίνεση;

Στην πόλη μπορείς να δεις διαφορετικού τύπου πορείες διαμαρτυρίας, διαδηλώσεις με μέγα πλήθος και μέγα πάθος ή και με -το πολύ- πενήντα άτομα. Πολλοί είμαστε μάρτυρες ενός σίριαλ με συγκεντρώσεις που φέρουν σε πλακάτ διάφορα αιτήματα, ανακατεμένα με ρίμες συνθημάτων. Το βέβαιο είναι ότι, καθημερινά, γινόμαστε μάρτυρες κάποιας πορείας – η λέξη «μάρτυρες», κυριολεκτικά και μεταφορικά, επιδέχεται πολλαπλές αναγνώσεις…

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ., το 2018 πραγματοποιήθηκαν 3.514 διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις πολιτών σε όλη τη χώρα, στις οποίες διατέθηκαν συνολικά 106.970 αστυνομικοί. Αντίστοιχα, κατά τη διάρκεια του α΄ εξαμήνου του 2019 πραγματοποιήθηκαν σε όλη την επικράτεια 1.713 συγκεντρώσεις, πορείες και συναθροίσεις πολιτών – στη συντριπτική τους πλειονότητα στην Αθήνα, πάντα κατά την ΕΛ.ΑΣ. Για την ομαλή διεξαγωγή τους και τη διατήρηση της δημόσιας τάξης διατέθηκαν  43.709  αστυνομικοί, σύμφωνα με ρεπορτάζ της «Καθημερινής της Κυριακής».

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, λοιπόν, θέλει να βάλει τέλος στην «ομηρία» της πόλης και στην απίστευτη ταλαιπωρία των πολιτών που προκαλούν οι συνεχείς πορείες - κατά κανόνα, ιδιαίτερα μικρών ομάδων διαδηλωτών- στο κέντρο της Αθήνας. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η δημιουργία των απαιτούμενων προϋποθέσεων -ώστε η πρωτεύουσα να… «αναπνεύσει» από τις απεργίες- έχει συζητηθεί αρκετές φορές στον «πρωινό καφέ» του Μαξίμου. Εκεί, ο κ. Μητσοτάκης σημειώνει πολύ συχνά, απευθυνόμενος στους στενούς του συνεργάτες, πως «είναι απαράδεκτο λίγες εκατοντάδες άτομα να ταλαιπωρούν μια ολόκληρη πόλη». Έτσι, λοιπόν, εξετάζονται μέτρα για να μην «παραλύει» η Αθήνα κάθε φορά που πραγματοποιούνται διαδηλώσεις.

Πιο συγκεκριμένα, προσανατολισμός της κυβέρνησης είναι να εξετάσει διάφορα εναλλακτικά μοντέλα διαχείρισης του προβλήματος, ανάλογα με τον όγκο των διαδηλώσεων. Για παράδειγμα, όπως αναφέρεται, σε μικρές πορείες είναι δυνατόν να χρησιμοποιείται μια λωρίδα κυκλοφορίας ώστε να μην κλείνουν ολόκληροι κεντρικοί δρόμοι, όπως γίνεται έως τώρα. Οι ακόμη μικρότερες πορείες, προστίθεται, μπορούν να πραγματοποιούνται στο πεζοδρόμιο, ώστε η κυκλοφορία των οχημάτων να συνεχίζεται απρόσκοπτα. Επίσης, εναλλακτικά μοντέλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για μεγαλύτερες σε όγκο διαδηλώσεις. Ειδικότερα, μπορεί να είναι συγκεκριμένη η διαδρομή της πορείας, ώστε να είναι ευκολότερη η διαχείριση της κυκλοφορίας των οχημάτων από την Αστυνομία, ή να ορίζεται συγκεκριμένος χώρος για την πραγματοποίηση συγκέντρωσης – όπως, για παράδειγμα, το κάτω μέρος της πλατείας Συντάγματος.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες του ίδιου ρεπορτάζ, με απόφαση του κ. Μητσοτάκη -εντός της εβδομάδας- θα πραγματοποιηθεί εσωτερική «διαβούλευση» στην κυβέρνηση ώστε να διαμορφωθεί δέσμη προτάσεων για αντιμετώπιση του προβλήματος. Αυτό σημαίνει πως το αμέσως επόμενο διάστημα θα τεθεί προς συζήτηση παύλα διαβούλευση με τους φορείς της πόλης, τον δήμο Αθηναίων, αλλά και τα συνδικάτα. Παράλληλα, όπως αναφέρουν συνεργάτες του πρωθυπουργού, εάν κριθεί απαραίτητο, η κυβέρνηση θα αναλάβει και τις απαιτούμενες νομοθετικές πρωτοβουλίες.

Είναι σαφές πως η κυβέρνηση θα επιδιώξει και τη συναίνεση με τα υπόλοιπα κόμματα που έχουν έδρανα στο κοινοβούλιο και θα τους τονιστεί πως σε κανέναν δεν απαγορεύεται να διαδηλώνει, αλλά πέρα από το δικαίωμα του συνέρχεσθαι υπάρχει και το δικαίωμα στην κίνηση στην πόλη, από όλους. Κάπου εκεί, θα σημειωθεί πως η συνεχής πρόκληση κυκλοφοριακού «εμφράγματος» δεν ταλαιπωρεί τους πολίτες μόνο, αλλά έχει αντίκτυπο και στην οικονομική ζωή της πόλης - καταστήματα χωρίς δουλειά, κακή εικόνα στους τουρίστες κ.λπ.

Και ακριβώς εκεί, θα έρθει πακέτο -και λογικά- η φωνή της αντιπολίτευσης ντυμένη με τον συνδικαλιστικό χιτώνα της. Θα ακουστούν απόψεις οι οποίες θα συνοψίζονται στο «η κυβέρνηση χειροτερεύει τα εργασιακά», «κόβει τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων με αρχή από τη ΔΕΗ» και «τώρα μας απαγορεύει και να διαδηλώνουμε». Είναι προφανές πως αυτά θα ακουστούν και από τον ΣΥΡΙΖΑ, και από το ΚΚΕ, αλλά κι από το ΚΙΝΑΛ. Την ίδια στιγμή η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ και λοιποί συνδικαλιστικοί φορείς θα φωνάξουν «περιορίζετε το δικαίωμά να διαδηλώνουμε, ούτε στη χούντα δεν γίνονταν αυτά» και θα διοργανωθεί νέα συγκέντρωση-πορεία διαμαρτυρίας-διαδήλωση – πού αλλού, στο Σύνταγμα.

Είναι, λοιπόν, πολύ δύσκολο να επιτευχθεί η συναίνεση που θα επιδιώξει ο Μητσοτάκης από τα υπόλοιπα κόμματα, τα συνδικάτα και τους σχετικούς φορείς επί του θέματος; Ποιο εύκολο είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα πολίτες οι οποίοι είναι τόσο ικανοποιημένοι από το κυβερνητικό έργο και δεν έχουν λόγους να κάνουν διαδήλωση, παρά να δούμε απεργούς σε πεζοδρόμια ή σε μια λωρίδα κυκλοφορίας, υπό τις ευλογίες της αντιπολίτευσης και των συνδικαλιστικών φορέων. Ας μην ξεχνάμε, επίσης, πως πολλές συγκεντρώσεις και πορείες δεν γίνονται πάντα για τη γνωστοποίηση αιτημάτων προς τους αρμοδίους. Κάποιες φορές λαμβάνουν χώρα για να καταγράψουν οι κάμερες τηλεοπτικών καναλιών σκηνές χάους που τα πίξελ θα δείχνουν πως η εκάστοτε κυβέρνηση έχει απολέσει τον έλεγχο της κατάστασης και τίθεται έναντι κύματος λαϊκής δυσαρέσκειας. 

Σε κάθε περίπτωση, επί του θέματος, η συναίνεση αναζητείται – δίδεται αμοιβή. Μέχρι τότε, εάν δεν συμμετέχουμε σε κάποια σοβαρή πορεία διαμαρτυρίας για το απόλυτο δίκιο μας, θα μένουμε μποτιλιαρισμένοι στην Κηφισίας επειδή 40 νοματαίοι αποφάσισαν να κλείσουν το κέντρο της πόλης για τη σωτηρία της αφρικανικής κουτσομούρας.