Ο «νόμος και τάξη» του Βορίδη κάνει τα μάτια των αστυνομικών να γυαλίζουν

Περίπου πριν από έναν μήνα είχα γράψει ένα άρθρο στο οποίο ρωτούσα – καθαρά ρητορικά: «Κάνει λίγο Δεξιά ή μου φαίνεται;». Την ίδια στιγμή που πατούσα publish και δημοσιευόταν το κείμενό μου, δεχόμουν επίθεση από κάποιους, μέσω σχολίων, στα social media, στα οποία ανακάλυψα ότι συγκαλύπτω τους μπαχαλάκηδες αφού είμαι ένας από αυτούς, πως είμαι αναρχικός, κομμούνι και η επιδίωξή μου είναι το ξεχαρβαλωμένο κράτος! Θεωρώ περιττό το να μπω στη διαδικασία να σχολιάσω τους ανωτέρω χαρακτηρισμούς. Σύμφωνα, όμως, με τις πρακτικές τις οποίες βλέπω να εφαρμόζονται ακόμα από τις αστυνομικές δυνάμεις, μπορώ να συνεχίσω να ομιλώ για «κράτος Δεξιάς». Και αυτές τις κινήσεις δεν τις βλέπω μόνο εγώ…    

Για παράδειγμα, την άκρατη αστυνομική αυθαιρεσία και βία, που ξεδιπλώνεται το τελευταίο διάστημα, όχι μόνο διακρίνει, αλλά αιτιολόγησε πλήρως ο Μάκης Βορίδης – και, μάλιστα, από το βήμα της Βουλής. Είχαν περάσει μόλις λίγες ώρες μετά την καταγγελία για προσαγωγές κατοίκων στο Κουκάκι, μέσα στο σπίτι τους, αφότου αρνήθηκαν να ανοίξουν χωρίς εισαγγελική παραγγελία. Πώς εξηγείται αυτό; Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης το είπε ξεκάθαρα: «Έχουμε πάρει απευθείας την έγκριση του λαού». Σύμφωνα με τον ίδιο, «η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει καταλάβει τίποτα. Ετέθη στον λαό. Του είπαμε ότι θα επιβάλουμε τον νόμο και την τάξη. Του είπαμε, ‘’τέλος το κράτος των Εξαρχείων’’. Ότι τελείωσε το κράτος της άκρας αριστεράς και της βίας της. Και τα υλοποιούμε αυτά, έχουμε πάρει απευθείας την έγκριση του λαού. Αυτή είναι η αλλαγή ιδεολογικού προτύπου», ανέφερε επίσης ο κ. Βορίδης.

Η αλήθεια είναι πως ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, εν προκειμένω, δεν ψεύδεται. Όντως, η Νέα Δημοκρατία εξελέγη έχοντας πολύ ψηλά στην προεκλογική ατζέντα της την επιβολή του νόμου και της τάξης, «ακουμπώντας» πολλούς ψηφοφόρους στο συγκεκριμένο ζήτημα. Βέβαια, από αυτή την άποψη, μέχρις τις πρακτικές που εφαρμόστηκαν, σε πάμπολλες περιπτώσεις, από ωμή βία στα Εξάρχεια, μέχρι ξεγύμνωμα ανθρώπων στον δρόμο, υπάρχει μια τεράστια απόσταση. Αυτήν, όμως, ο κ. Βορίδης φαίνεται πως την έχει ήδη διανύσει, αφού δεν είναι η πρώτη απόπειρά του να δικαιολογήσει τη βία από τους αστυνομικούς. «Η επιβολή του νόμου θα ευχόμασταν να γίνεται με προσφορά τριαντάφυλλων. Δεν έχει καταστεί αυτό δυνατό. Η επιβολή του νόμου εμπεριέχει στοιχεία αναγκαστικότητας (...) Το ξύλο είναι στοιχείο αναγκαστικότητας» είχε δηλώσει με κυνισμό, πρόσφατα στον ΣΚΑΪ.

Επομένως, αφού κανείς δεν πέφτει από τα σύννεφα με αυτές τις απόψεις, έκλεισε το θέμα; Όχι, δυστυχώς, τώρα ανοίγει και πιθανώς να δούμε στο μέλλον ακόμα περισσότερες αστυνομικές αυθαιρεσίες. Και υπάρχουν όλες οι απαραίτητες συνθήκες για αυτό. Από τη μια, ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας όχι μόνο θεωρεί πως η αστυνομική βία είναι το αναγκαίο κακό ή, έστω, η αναπόφευκτη συνθήκη για να επιβληθεί ο νόμος και η τάξη στην κοινωνία, αλλά έχει δώσει την ψήφο του για αυτό. Από την άλλη, η πριμοδότηση στην κάλπη, εν συνεχεία, έδωσε την καθαρή εντολή στην κυβέρνηση Μητσοτάκη να εφαρμόσει το δόγμα της, όπως εκφράζεται (και) από τον Μάκη Βορίδη. Έτσι, οι αστυνομικοί καλούνται να μεταβολίσουν και την εντολή του ελληνικού λαού, αλλά και να εκφράσουν στο ακέραιο την ξεκάθαρη πολιτική βούληση.   

Βέβαια, οι πολίτες δεν έδωσαν την εντολή σε καμία Αρχή να μπαίνει σε σπίτια χωρίς εντάλματα ούτε την άδεια να ξεβρακώνουν οι αστυνομικοί γυναίκες. Αλλά το πρόταγμα της ασφάλειας είναι πολύ εύκολο να παρερμηνευθεί από τους λειτουργούς της τάξης όταν βλέπουν πως οι πολιτικοί προϊστάμενοί τους τους κλείνουν πολύ γλυκά το μάτι να κάνουν ό,τι πιστεύουν -κατά την άσκηση των καθηκόντων τους- για να είναι οι πολίτες ασφαλείς. Έτσι, είναι πολύ εύκολο να χαθεί επίσης πολύ εύκολα το μέτρο και ο έλεγχος από τα αστυνομικά όργανα, ιδίως εάν γνωρίζουν πως δεν υπάρχει περίπτωση να υποστούν συνέπειες, ένορκες διοικητικές εξετάσεις κ.λπ. Αντίστοιχα, η Ελληνική Αστυνομία καλεί όποιους έχουν να καταγγείλουν αστυνομική αυθαιρεσία να πάνε στον Συνήγορο του Πολίτη. Και μπορεί οι πολίτες να το κάνουν, αλλά το θέμα είναι τι γίνεται τελικά στην όλη υπόθεση, αφού δεν θυμάμαι κάποιον αστυνομικό να έχει συνέπειες επειδή έκανε τον Τσακ Νόρις σε κάποιο συμβάν. Μπορεί, κάποιοι αισιόδοξοι, να περιμένουν να δουν όργανο της τάξης να σύρεται στον εισαγγελέα.

Εντάξει, ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει επί του θέματος, αλλά -προσωπικά- γελάω. Για την ακρίβεια, καγχάζω. Ειδικά από τη στιγμή που κι εγώ θέλω ασφάλεια στην κοινωνία, αλλά όχι αστυνομοκρατία και αυθαιρεσία. Αλλά μη λέμε τα ίδια: εγώ συγκαλύπτω τους μπαχαλάκηδες αφού είμαι ένας από αυτούς, είμαι αναρχικός, κομμούνι και η επιδίωξή μου είναι το ξεχαρβαλωμένο κράτος. Και, επίσης, βλέπω τα μάτια των αστυνομικών να γυαλίζουν επικίνδυνα...