Ο... ορισμός της γραβάτας και η μεσαία τάξη

Τι κι αν ο ΟΟΣΑ δίνει στη λεγόμενη μεσαία τάξη χαρακτηριστικά μιας κρίσιμης για την οικονομία κοινωνικής μάζας που συμβάλλει στην κατανάλωση, στηρίζει μέρος των επενδύσεων στους τομείς της Εκπαίδευσης, της Υγείας και της αγοράς ακινήτων, ενισχύει την παραγωγικότητα και υποστηρίζει το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης; Ή επιπλέον σε κοινωνικό επίπεδο συνδέεται με την ενίσχυση της εμπιστοσύνης και την πολιτική σταθερότητα; Αυτή είναι απλώς η προσέγγιση του Οργανισμού όπως παρουσιάζεται στις επιστημονικές εκθέσεις του, αλλά τώρα ποιος είναι και ο ΟΟΣΑ...

Για τον πρωθυπουργό, ο ορισμός της μεσαίας τάξης δεν συνδέεται μόνο με εισοδηματικά κριτήρια. Είναι κάτι περισσότερο. Είναι μια αντίληψη, μια στάση ζωής. Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, όποιος προσδιορίζεται ως μεσαία τάξη έχει μια διάθεση για προκοπή, για νοικοκύρεμα. Συνήθως επιλέγει να ντύνεται απλά, αλλά όταν χρειάζεται -εξηγεί- αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να φορέσει και γραβάτα. Ενδεχομένως το να σταθεί κανείς με χιούμορ απέναντι σε μια τέτοια άποψη, διερωτώμενος μόνο τι γίνεται σε περίπτωση που η μεσαία τάξη έχει προβολή και στις γυναίκες, είναι μια επιφανειακή, ίσως και παθητική αντίδραση.

Διότι η άποψη του πρωθυπουργού έχει βάθος και δείχνει μια ταξική αντίληψη ως προς τη διάκριση της κοινωνίας. Η μεσαία τάξη δεν είναι απλώς ο μεγαλύτερος μοχλός στήριξης της ελληνικής οικονομίας, με βάση πάντα αριθμούς που προκύπτουν από τις φορολογικές δηλώσεις. Είναι για τον πρωθυπουργό ένα κομμάτι της κοινωνίας που διακρίνεται από τις συνήθειές του και από την αντιληπτική του ικανότητα να φοράει γραβάτα όπου επιβάλλεται. Μπροστά σε αυτήν την ανάγνωση ακόμη και ο ψυκτικός από το Περιστέρι ωχριά. Για τη νέα διακυβέρνηση ξεπροβάλλουν πατρίκιοι και πληβείοι, με τους δεύτερους να μπορούν να σταθούν δίπλα στους πρώτους μόνον όταν υιοθετούν το ενδυματολογικό τους στυλ και ύφος.

Ασχημα τα πράγματα. Διότι ο πρωθυπουργός αντί να εξηγήσει στη Βουλή κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού για το 2020 για ποιο λόγο αγνόησε τη μεσαία τάξη, που καλείται να συνεχίσει να πληρώνει αβάσταχτους φόρους, προτίμησε να της φορέσει τη θηλιά μιας γραβάτας, χωρίς να της αφήνει περιθώριο επιλογής για το εάν θέλει να τη δέσει. Λογικό εάν ανατρέξει κανείς στην άποψη που διατύπωσε, ότι δηλαδή μεσαίοι κι όχι μόνο, ανακουφισμένοι από τη νέα κατάσταση και έχοντας λύσει τα προβλήματά τους, έχουν τη διάθεση να μαλώνουν δημοσίως για τον εορταστικό διάκοσμο της πόλης.