Δολοφονία Σουλεϊμανί: «Τη σωστή στιγµή και στο σωστό µέρος»

Είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς από την αρχή το µέγεθος και τη σηµασία της απόφασης Τραµπ να σκοτώσει τον εµβληµατικό στρατηγό Κασέµ Σουλεϊµανί στη Βαγδάτη. Ο δηµοφιλής Ιρανός αξιωµατούχος είναι ο πιο υψηλόβαθµος ξένος στρατιωτικός που σκότωσαν οι Ηνωµένες Πολιτείες από το 1943 και την κατάρριψη του ιαπωνικού αεροσκάφους που µετέφερε τον ναύαρχο Ισορόκου Γιαµαµότο, τον αρχιτέκτονα της αιφνιδιαστικής επίθεσης στο Περλ Χάρµπορ. Μοναδική-σηµαντική διαφορά: Αµερικανοί και Ιάπωνες ήταν τότε σε πόλεµο.

Το χτύπημα από τον ουρανό στην αυτοκινητοποµπή του Σουλεϊµανί ήρθε ως απάντηση στην πολιορκία της πρεσβείας των ΗΠΑ στη Βαγδάτη από µέλη φιλοϊρανικών παραστρατιωτικών οργανώσεων. Τα δραµατικά γεγονότα της Πρωτοχρονιάς στην ιρακινή πρωτεύουσα ήταν η αντίδραση στον αµερικανικό βοµβαρδισµό που σκότωσε 25 Ιρανούς µαχητές στο Ιράκ, τέλη ∆εκεµβρίου, ως αντίποινα των ΗΠΑ στον θάνατο ενός Αµερικανού εργολάβου στο Κιρκούκ.

Ο Τραμπ περίµενε καιρό τη στιγµή που τα αµερικανικά όπλα θα κλείδωναν στο στόχαστρό τους τον Σουλεϊµανί, τον εγκέφαλο και εκτελεστικό βραχίονα της αυξανόµενης στρατιωτικής επιρροής της Τεχεράνης στη Μέση Ανατολή. Τον περασµένο Σεπτέµβριο στρατηγοί και σύµβουλοι στην Ουάσιγκτον κατάφεραν να τον συγκρατήσουν.

Όταν «ορφανοί» πύραυλοι και drones τύλιξαν στις φλόγες τα διυλιστήρια Abqaiq στη Σαουδική Αραβία, ο Αµερικανός πρόεδρος ανακάλεσε τελευταία στιγµή το χτύπηµα-αντίποινα στο Ιράν. Αυτή τη φορά, όµως, ο κύβος ερρίφθη. Το δραµατικό σκηνικό µε τις φλεγόµενες εγκαταστάσεις της αµερικανικής πρεσβείας στη Βαγδάτη µάλλον ξύπνησε µνήµες από το µακρινό 1979, την ιρανική επανάσταση και τη βίαιη κατάληψη της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Τεχεράνη. Ο Τραµπ ούτε που διανοείται να µείνει στην Ιστορία ως ένας… αδύναµος πρόεδρος, ένας νέος Τζίµι Κάρτερ. Την ώρα που οι αµερικανικές κυρώσεις γονατίζουν το Ιράν και στραγγαλίζουν τη χώρα, ο θάνατος του λαοπρόβλητου στρατηγού πιθανότατα θα χαλυβδώσει την «αντίσταση» κατά των ΗΠΑ και της κυβέρνησης Τραµπ και θα κορυφώσει τον «ιερό πόλεµο» κατά της ∆ύσης.

Δεν υπάρχει καµία αµφιβολία ότι η Τεχεράνη θα κινηθεί άµεσα µε φανερές και µυστικές επιχειρήσεις για την επίτευξη δύο στόχων: ενός βραχυπρόθεσµου, µε επιθέσεις σε αµερικανικές βάσεις και συµφέροντα στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και του Κόλπου, και ενός µακροπρόθεσµου, που δεν είναι άλλος από την επιτάχυνση των διαδικασιών για την ολοκλήρωση του πυρηνικού προγράµµατος της χώρας και τον εξοπλισµό, το συντοµότερο δυνατόν, µε πυρηνικά όπλα. Αν υπήρχε οδηγός µε µαθήµατα επιβίωσης καθεστώτων, το πρώτο κεφάλαιο θα είχε τίτλο: «Αποκτήστε ένα πυρηνικό όπλο».

Η αποφασιστηκότητα της Τεχεράνης και οι δυνατότητές της να πληγώσει την Αµερική, µε αιχµή του δόρατος τις οργανώσεις και ένοπλες οµάδες που εξοπλίζει και ελέγχει, είναι δεδοµένες. Η οργή στην ιρανική πρωτεύουσα ξεχειλίζει. Αρκεί να διαβάσει κανείς την ανακοίνωση του Ανώτατου Εθνικού Συµβουλίου Ασφαλείας της χώρας, µε λέξεις και γλώσσα που αρµόζει περισσότερο σε µαφιόζικη βεντέτα: «Οι εγκληµατίες θα υποστούν τη σκληρή εκδίκηση στο σωστό µέρος και τη σωστή στιγµή»