Σκληρός ο αποκλεισμός για τρία έτη των εκπαιδευτικών

Στο Σχέδιο Νόμου για την Παιδεία «Εθνική αρχή ανώτατης εκπαίδευσης, ειδικοί λογαριασμοί κονδυλίων έρευνας ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων ερευνητικών και τεχνολογικών φορέων και άλλες διατάξεις», το οποίο κατατέθηκε για συζήτηση στη Βουλή, εντύπωση προκαλούν οι διατάξεις που όχι μόνο λειτουργούν τιμωρητικά για τους εκπαιδευτικούς και κυρίως για τους αναπληρωτές, αλλά τους αδικεί κατάφορα, απαξιώνοντας την πολυετή προσφορά τους στη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση.

Πιο συγκεκριμένα, στο άρθρο 58, με την τροποποίηση του άρθρου 62 του ν. 4589/2019, προβλέπεται ο τριετής (!!!) αποκλεισμός όσων εκπαιδευτικών και μελών ΕΕΠ και ΕΒΠ δεν αναλαμβάνουν υπηρεσία σε σχολεία της Πρωτοβάθμιας ή της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ή παραιτούνται σε διάστημα ενός έτους από την δημοσίευση του ΦΕΚ διορισμού τους. Μάλιστα, ο τριετής αποκλεισμός αφορά τόσο τον μόνιμο διορισμό, όσο και την πρόσληψή τους ως αναπληρωτές στις σχολικές μονάδες, γεγονός που προκαλεί αγανάκτηση. Η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, μέσα από αυτή την απόφαση, αντιμετωπίζει με ιδιαίτερη σκληρότητα τους εκπαιδευτικούς, χωρίς να λαμβάνει υπόψη της τις αντικειμενικές δυσκολίες που μπορεί να αποτελέσουν λόγους παραίτησης. Κι όμως υπάρχει πληθώρα περιπτώσεων εκπαιδευτικών που για λόγους πέραν της θέλησής τους ( π.χ. παντελής αδυναμία εξεύρεσης στέγης) αναγκάστηκαν είτε να αρνηθούν την τοποθέτησή τους, είτε να παραιτηθούν από τα καθήκοντά τους στα μέσα του σχολικού έτους. Επιπλέον, αποτελεί ένα αντιεκπαιδευτικό και αψυχολόγητο μέτρο, καθώς ο τιμωρητικός τριετής αποκλεισμός από το εκπαιδευτικό έργο επιφέρει προφανές κόστος όχι μόνο για τους ίδιους,  αλλά και για την ίδια την εκπαίδευση, την οποία στο μέλλον θα κληθούν να υπηρετήσουν.

Στο άρθρο 50 του παρόντος Σχεδίου Νόμου, η αιφνιδιαστική τροποποίηση του άρθρου 54 (παράγραφος 5 του ν. 4589/2019) και η αναγνώριση του δικαιώματος διορισμού ή πρόσληψης ως αναπληρωτών στους κατόχους πτυχίων που προέρχονται από εκπαιδευτικά ιδρύματα της αλλοδαπής, με μοναδική προϋπόθεση την αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων, διογκώνει περαιτέρω το πρόβλημα, αφού στις στρατιές των υποψηφίων για μια θέση στη δημόσια εκπαίδευση προσθέτει έναν απροσδιόριστο αριθμό νέων υποψηφίων, κατά παρέκκλιση, μάλιστα, των όσων προβλέπονται περί αναγνώρισης και ακαδημαϊκής ισοτιμίας των τίτλων σπουδών της αλλοδαπής. Δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο ότι με τον τρόπο αυτό υπονομεύεται το πνεύμα του άρθρου 16 του Συντάγματος, περί του δημοσίου χαρακτήρα των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, το οποίο δεν κατάφερε να συγκεντρώσει τον απαιτούμενο αριθμό ψήφων στη Βουλή, προκειμένου να συμπεριληφθεί στα αναθεωρηθέντα κατά την πρόσφατη Αναθεώρηση του Συντάγματος.

Επειδή όλοι οι παραπάνω λόγοι κάθε άλλο παρά αμελητέοι μπορούν να θεωρηθούν και επειδή χρέος της Πολιτείας είναι να λαμβάνει σοβαρά υπόψη της τις θέσεις και  τις απόψεις της εκπαιδευτικής κοινότητας, οφείλει, έστω και τώρα, την τελευταία στιγμή, να αποσύρει τις εν λόγω διατάξεις και να αφουγκραστεί τους άμεσα ενδιαφερόμενους. Είναι καιρός να αντιληφθούμε ότι οι πειραματισμοί, καθώς και οι σπασμωδικές και αποσπασματικές ενέργειες λειτουργούν επιβαρυντικά σε ένα ούτως ή άλλως προβληματικό εκπαιδευτικό σύστημα.