Μιχάλης Ιγνατίου: Υπαρκτή η απειλή για Αιγαίο και Κύπρο αν δεν πετύχει ο Πομπέο

Όλες οι πληροφορίες που λαμβάνει η Αθήνα και από την Άγκυρα, αλλά και από άλλες πρωτεύουσες, είναι ότι η Τουρκία δεν έχει κανένα ενδιαφέρον αυτή τη στιγμή να διαπραγματευθεί σοβαρά μία διευθέτηση για το Κυπριακό, στο πλαίσιο και στο γράμμα του Διεθνούς Δικαίου. Τα μηνύματα από την Τουρκία είναι αρνητικά σε σημείο, όπως μας είπε ένας Έλληνας διπλωμάτης, να μην βλέπει ούτε στο μακρινό μέλλον οποιαδήποτε κινητικότητα στο Κυπριακό. Φαντάζομαι ότι τα ίδια μηνύματα λαμβάνει και η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Αυτή η κατάσταση δεν είναι καθόλου ευχάριστη, αλλά μας βοηθά να καταλήξουμε σε μερικά συμπεράσματα, αν και πρέπει να σταθεί κανείς στο βασικό: ότι η κατοχική δύναμη έχει βολευτεί με τα δεδομένα επί του εδάφους, που σε εμάς δεν πρέπει να αρέσουν καθόλου, παρά το γεγονός ότι η υπογραφή μίας συμφωνίας υπό τον εκβιασμό της Τουρκίας, δεν ενδείκνυται. Δεν γνωρίζουμε τι σκέφτεται ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, διότι το τελευταίο διάστημα δεν ομιλεί ούτε καν με …γρίφους, όπως έκανε μερικές φορές στο παρελθόν.

Από την πλευρά της Αθήνας, και μετά την επίσκεψη του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο Λευκό Οίκο, τα πράγματα για την Κύπρο είναι «παγωμένα» με ευθύνη της Άγκυρας, η οποία θα υπέγραφε χθες τη συμφωνία εάν η Λευκωσία αποδεχόταν τις απαράδεκτες απαιτήσεις της. Δεν είναι βέβαιο ότι η ελληνική κυβέρνηση θα υποστηρίξει με κλειστά τα μάτια τις αποφάσεις του κ. Αναστασιάδη, διότι ενώ αρχικά επικρατούσε ο ελληνικός «ωχαφερδισμός» ότι «ας τελειώνουμε με το Κυπριακό», εσχάτως σκέφτονται σοβαρά τις συνέπειες για την Ελλάδα.

Διότι, ως γνωστό, αν ο Ερντογάν τελειώσει με την Κύπρο και πάρει ότι προβλέπουν οι σχεδιασμοί του, θα ασχοληθεί με το Αιγαίο και τη Θράκη και θα απαιτήσει λύσεις όπως αυτή που κατάφερε να πάρει στην Κύπρο. Αισθάνομαι επίσης ότι στην Αθήνα έχουν επιτέλους καταλάβει ότι η προσπάθεια για συνεννόηση με τον Ερντογάν είναι μάταιη, διότι εννοεί αυτά που λέει και δεν έχει κανένα πρόβλημα να επιχειρήσει να τα πάρει με τη δύναμη των όπλων.

Βεβαίως, πρέπει να σημειώσουμε ότι για όσο καιρό η Τουρκία παραμένει στο ΝΑΤΟ, είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτεθεί στην Ελλάδα. Θα μου πείτε στο σημείο αυτό και θα έχετε δίκιο: Καλά έχεις εμπιστοσύνη στην Ατλαντική Συμμαχία, όταν και σήμερα δικαιολογεί όλα τα ανομήματά της Τουρκίας. Δεν έχω, αλλά θα πρέπει να τηρηθούν οι διαδικασίες όπως προβλέπει το καταστατικό.

Κατά την επίσκεψη του κ. Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον αναπτύχθηκε ένα λογικό συμπέρασμα: ότι ο Ερντογάν απειλεί και εκβιάζει για να οδηγήσει την Ελλάδα στο διαπραγματευτικό τραπέζι και υπό την πίεση του ΝΑΤΟ και της Αμερικής να φτάσουμε σε διαπραγματεύσεις ώστε εκεί να κερδίσει την συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο. Όπως και να το δει κανείς, αυτό που έχει σημασία είναι η αποφασιστικότητα του Ερντογάν, με ή χωρίς πόλεμο να αρπάξει ότι περιλαμβάνουν οι σχεδιασμοί του. Εάν ισχύει η παραπάνω σκέψη, τότε βρισκόμαστε ενώπιον ενός απόλυτου αδιεξόδου.

Ναι μεν η νεοφιλελεύθερη ελίτ στην Αθήνα, που εισχώρησε βαθιά στην κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, θα ήθελε «να τα βρούμε» με τους Τούρκους ακόμα και αν έχουμε απώλειες, όμως οι τελευταίες παράνομες ενέργειες της Άγκυρας στην ανατολική Μεσόγειο, ξύπνησαν τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, ο οποίος είναι ένας πολιτικός ήρεμων τόνων, που υποστηρίζει την ειρήνη και τη συνεννόηση.

Όμως, όταν απειλείται η χώρα με τον τρόπο που ασκεί εκβιασμό ο Ταγίπ Ερντογάν, ο κ. Μητσοτάκης γνωρίζει πως η Ελλάδα δεν μπορεί να παραμείνει παθητικός θεατής της τουρκικής επιθετικότητας. Ιδιαίτερα όταν απειλείται η εδαφική κυριαρχία, η ακεραιότητα και η ανεξαρτησία της Ελλάδας.

Μόνο τρελοί επιδιώκουν τον πόλεμο. Και ευτυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοιους. Άλλο είναι να επιτεθείς και άλλο να αμυνθείς. Και στην περίπτωση των τουρκικών απειλών η Ελλάδα αμύνεται, δεν επιδιώκει τίποτα άλλο. Τόσο ο πρωθυπουργός, όσο και ο υπουργός Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος αυτό υπογραμμίζουν σε κάθε ευκαιρία: Θα αμυνθούμε, είναι το μήνυμά τους.

Ο κ. Μητσοτάκης αυτό ακριβώς δήλωσε στον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ. Του πήρε μερικά λεπτά αλλά κατάλαβε ο Πλανητάρχης, ο οποίος ως γνωστό έχει και περίεργες ιδέες. Νομίζει, ας πούμε, ότι με «μικρούς πολέμους» λύνονται τα προβλήματα.

Τα ίδια και αυτά δεν είπε μετά που επέτρεψε στον Ερντογάν να εισβάλει στη βόρεια Συρία και να κατασφαγιάσει τους Κούρδους; Δεν μίλησε για τα παιδιά που πλακώνονται στην αυλή του σχολείου μέχρι να σπεύσουν άλλοι να τους σταματήσουν; Το θέμα είναι οι χώρες να μην φτάνουν ποτέ στο σημείο αυτό και οι πόλεμοι να αποτρέπονται. Αυτό ακριβώς ζήτησε ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος ξόδεψε όλο το χρόνο που είχε με τον κ. Τραμπ για να του εξηγήσει την παραβατικότητα της Τουρκίας. Και είναι στο σημείο αυτό που αποφασίστηκε η παρέμβαση στην Άγκυρα. Ότι και να λέγεται, η αλήθεια είναι αυτή.

Το ερώτημα που τίθεται πάντα είναι αν η όποια παρέμβαση έχει επιτυχία… Δεν είμαι αισιόδοξος ότι η αμερικανική προσπάθεια για αποκλιμάκωση δεν θα αποτύχει. Ο Ερντογάν νιώθει παντοδύναμος και αυτό είναι το μεγάλο μας πρόβλημα. Και άτρωτος. Πρέπει οι πολίτες να παρακολουθούν και να μελετούν τις ομιλίες και τις δηλώσεις του. Είναι εύκολο να εξαχθούν συμπεράσματα. Ο άνθρωπος δεν κρύβεται. Φωνάζει για να ακουστεί. Δεν πρόκειται για θέατρο με στόχο το εσωτερικό ακροατήριο. Λέει αυτά που πιστεύει.

Υπάρχει και ένα άλλο σοβαρό ζήτημα: Έχει ακόμα τις πλάτες του Τραμπ, αν και στο παρασκήνιο γίνονται διάφορα. Προσωπικά δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στο σημερινό ένοικο του Λευκού Οίκου. Γι' αυτό ο κ. Μητσοτάκης πρέπει να εστιαστεί -όπως κάνει- στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και τον Μάικ Πομπέο. Στον Ντόναλντ Τραμπ δεν πρέπει να έχουμε καμία απολύτως εμπιστοσύνη...

Σε ότι αφορά την Κύπρο, δεν πρέπει να τρέφει ουδείς αυταπάτες. Αυτό που λέγεται ότι αν λυθεί το Κυπριακό θα ηρεμήσει η Τουρκία είναι ένα μεγάλο ψέμα. Για να «ηρεμήσει» πρέπει να πάρει όσα ζητά. Ούτε ο έσχατος οπαδός της «όποιας λύσης» δεν θα υπέγραφε μία συμφωνία που θα παραδίδει το νησί στην κατοχική δύναμη. Ας μην κοροϊδευόμαστε…

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Την Πέμπτη πραγματοποιήθηκε η 47η Γιορτή των Αρίστων, εκδήλωση που διοργανώνει από το 1974 η Ένωση Αθλητικογράφων Κύπρου. Παραβρέθηκε και ο Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης, ο οποίος -όπως διαβάσαμε στον Φιλελεύθερο- «έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα πάταξης της διαφθοράς στο ποδόσφαιρο». Δεν βαρέθηκε να στέλνει …ξεκάθαρα μηνύματα ο κ. Αναστασιάδης. Και σιγά που φοβήθηκαν οι διεφθαρμένοι παράγοντες του κυπριακού ποδοσφαίρου.

Η διαφθορά στο νησί αναδείχθηκε σε επιστήμη. Η διαφθορά ξεκινά από τους πολιτικούς, τους οικονομικούς παράγοντες και καταλήγει στον αθλητισμό. Είναι πρόκληση να ακούμε τους πολιτικούς να ομιλούν για καταπολέμηση της διαφθοράς όταν οι ίδιοι την υποθάλπτουν. Έχω την εντύπωση -και διορθώστε με κ. Πρόεδρε- ότι η διαφθορά ξεκινά από πολύ-πολύ ψηλά. Με λίγα λόγια: Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί… Ή όταν ζει κανείς σε γυάλινο σπίτι, δεν ρίχνει πέτρες…